Guérilla - Oxmo Puccino

Ça commence par un blouson, une femme

Ou un morceau de shit comme dans chaque cité

Si je mens?

Demande à la police…

Le style de tristes histoires

Qui alimentent les bancs publics, les squares

Retransmises vite pendant les visites au parloir

A croire que le Shaitan tourne, puis un jour voilà notre tour

Je leur avais dit de pas cogner Koukou

Koukou habite la cité d'à côté donc on se connaît

Font de la monnaie, après ils iront dire qu’on les jalousait

Ont-ils raison?

Bref, ta gueule

La justice est morte, ma gueule

On s’en tape et on a mille guns

Eux en avaient qu’un seul, passèrent

Firent des étincelles, en laissèrent un par terre

On a les nerfs sur la vie de ma tess'

Nos familles manifestèrent et nous on remplit les holsters

On a chopé la guérilla…

C’est la guérilla

On ne sait jamais quand ça arrive

C’est la guérilla

On ne sait jamais quand ça fini

C’est la guérilla

On ne sait jamais qui va guérir

C’est la guérilla

Het begint met een jas, een vrouw

Of een stukje hasj zoals in elke stad

Als ik lieg?

Vraag het aan de politie...

De stijl van droevige verhalen

Die de openbare banken voeden, de pleinen

Snel opnieuw verzonden tijdens bezoeken aan de melkstal

Zoals de Shaitan zich omdraait, dan is het op een dag onze beurt

Ik zei dat ze Koukou . niet moesten raken

Koukou woont naast de deur, dus we kennen elkaar

Breng verandering aan, dan zullen ze zeggen dat we jaloers op ze waren

Hebben ze gelijk?

Hoe dan ook, zwijg

Justitie is dood, mijn gezicht

Het kan ons geen fuck schelen en we hebben duizend geweren

Ze hadden er maar één, geslaagd

Ontstoken, een op de grond achtergelaten

We hebben de zenuwen op het leven van mijn tess'

Onze families protesteerden en we vulden de holsters

We hebben de guerrilla's gevangen...

Het is guerrilla

Je weet nooit wanneer het gebeurt

Het is guerrilla

Je weet nooit wanneer het voorbij is

Het is guerrilla

Je weet nooit wie er zal genezen

Het is guerrilla