Équilibre - Hocus Pocus, Oxmo Puccino

On joue les funambules sur un câble invisible

On jongle avec des bulles, on défie l’impossible

Dans une main la colombe, dans l’autre le calibre

J’ai beau tendre les bras, je ne trouve pas l'équilibre

Face au vent je ne fais pas le poids

Ma plume n’a qu’une masse dérisoire

Pieds nus sur le fil du rasoir

Et sous nos yeux la balance s’incline

Là où la gravité s’obstine, le malaise s’imprime

Comme si la seule rime au mot «Inégalité»…

Était «Fatalité»

Comme si la seule figure imposée…

Était d'être bien né

Ici et là, le contraste est saisissant

Nous scions l’arbre sur lequel nous sommes assis

On fait avec ici et là-bas ils font sans

C’est un signe, mais à ce qu’on dit «C'est ainsi»

Ici, le rêve d’un Uzi factice sous le sapin

Là-bas, de l’acier trempé entre ses petites mains

Sous un pied mes racines, sous l’autre le sol vibre

J’ai beau tendre les bras, je ne trouve pas l'équilibre

On joue les funambules sur un câble invisible

On jongle avec des bulles, on défie l’impossible

Dans une main la colombe, dans l’autre le calibre

J’ai beau tendre les bras, je ne trouve pas l'équilibre

Je roule en ambulance, dans ma bulle en funambule

Sur le fil de ma vie, je m’envole avec une plume

Oublie l'équilibre équitable

Pour que les uns soient libres

Faut que les autres soient stables !

Quel enfoiré sait ce qui est bon ou mauvais…

Je navigue entre les bords avec des rames de poète

On court pour faire sa place assise

Pour finir couché entre six chaises vides

Malgré tout on s’accroche à la banquise

Parce que l’iceberg cache une pyramide

De quel côté des barreaux sommes-nous les plus libres?

J’ai beau tendre les bras, je ne trouve pas l'équilibre

On joue les funambules sur un câble invisible

On jongle avec des bulles, on défie l’impossible

Dans une main la colombe, dans l’autre le calibre

J’ai beau tendre les bras, je ne trouve pas l'équilibre

En attendant la chute de l’acrobate

On compte les minutes puisque l'échec fait de l’audimat

Pour les uns, l’impact sera ce qu’il sera

Pour d’autres, un parachute 24 carats

À force de s’relever et rester sincère

On s’aperçoit que bien des maux sont nécessaires

Que les mêmes mots apaisent ou bouleversent

Selon la balance, elle te jette ou te berce

On joue les fakirs avec un seul clou

On vise la pomme sur ta tête avec une vision floue

Une roulette russe le barillet plein de balles

En attendant la chute, roulement de tambours avant le coup de cymbale

Tout droit sur le Cap Horn

Bâtir un château de cartes à la vue qui cartonne

Laissez-moi grimper, j’vais combler des lacunes

Sur une échelle, appuyée sur la lune

Ah… J'ai beau tendre les bras

Je ne trouve pas l'équilibre

On joue les funambules sur un câble invisible

On jongle avec des bulles, on défie l’impossible

Dans une main la colombe, dans l’autre le calibre

J’ai beau tendre les bras, je ne trouve pas l'équilibre

(Je ne trouve pas l'équilibre, nan…)

Ainsi va le paradOxmo Puccino Hocus Pocus

Mais oui, c’est ça…

We zijn koorddansers op een onzichtbare kabel

We jongleren met bubbels, we trotseren het onmogelijke

In de ene hand de duif, in de andere het kaliber

Hoe hard ik ook reik, ik kan de balans niet vinden

Tegen de wind in ben ik geen partij

Mijn veer heeft maar een schamele massa

Blote voeten op de rand van het scheermes

En voor onze ogen kantelt de weegschaal

Waar de zwaartekracht blijft hangen, ontstaat er onrust

Alsof het enige rijmt op het woord "ongelijkheid"...

Was "Fatality"

Alsof het enige opgelegde cijfer...

Zou goed geboren worden

Hier en daar is het contrast opvallend

We zagen de boom af waarop we zitten

Wij doen met hier en daar doen zij zonder

Het is een teken, maar om te zeggen "Zo is het"

Hier, de droom van een dummy Uzi onder de boom

Daar, gehard staal in haar kleine handjes

Onder de ene voet mijn wortels, onder de andere trilt de grond

Hoe hard ik ook reik, ik kan de balans niet vinden

We zijn koorddansers op een onzichtbare kabel

We jongleren met bubbels, we trotseren het onmogelijke

In de ene hand de duif, in de andere het kaliber

Hoe hard ik ook reik, ik kan de balans niet vinden

Ik rijd in een ambulance, in mijn bubbel in een koorddanser

Op de draad van mijn leven vlieg ik met een veertje

Vergeet de eerlijke balans

Voor sommigen om vrij te zijn

De anderen moeten stabiel zijn!

Welke klootzak weet wat goed of slecht is...

Ik zeil tussen de randen met roeiriemen van de dichter

We rennen om onze stoel te maken

Om tussen zes lege stoelen te liggen

Ondanks alles klampen we ons vast aan de ijsschots

Omdat de ijsberg een piramide verbergt

Aan welke kant van de tralies zijn we het meest vrij?

Hoe hard ik ook reik, ik kan de balans niet vinden

We zijn koorddansers op een onzichtbare kabel

We jongleren met bubbels, we trotseren het onmogelijke

In de ene hand de duif, in de andere het kaliber

Hoe hard ik ook reik, ik kan de balans niet vinden

Wachten tot de acrobaat valt

We tellen de minuten, want een mislukking levert beoordelingen op

Voor sommigen zal de impact zijn wat het zal zijn

Voor anderen een 24 karaats parachute

Door op te staan ​​en oprecht te blijven

We beseffen dat er veel kwaad nodig is

Of dezelfde woorden nu kalmeren of van streek maken

Afhankelijk van de schaal, gooit het je of rockt je

We spelen de fakirs met een enkele spijker

We mikken op de appel op je hoofd met wazig zicht

Een Russisch roulettewiel vol ballen

Wachten op de val, roffelen van trommels voor de cimbaalaanval

Recht over Kaap Hoorn

Bouw een kaartenhuis in volledige weergave

Laat me klimmen, ik zal gaten vullen

Op een ladder, leunend op de maan

Ah... ik kan mijn armen uitstrekken

Ik kan de balans niet vinden

We zijn koorddansers op een onzichtbare kabel

We jongleren met bubbels, we trotseren het onmogelijke

In de ene hand de duif, in de andere het kaliber

Hoe hard ik ook reik, ik kan de balans niet vinden

(Ik kan de balans niet vinden, nee...)

Zo gaat de ParadOxmo Puccino Hocus Pocus

Ja, dat is het…