Volvería - Pablo Alboran

Me he pasado cien mil canciones buscando

Tu risa, tus ojos, tu boca y tus manos

Dormías cada noche en mi

Me despertaba con doble latir

Escuchaba el eco de un adiós

Y un te quiero dueño de mis labios

Quisimos vivir viviendo despacio

Ahogando las prisas en besos callados

Pero nos alimentamos bien

De sueños y proyectos por hacer

Construimos un amanecer

Aunque a veces nos costo creer

Te volvería a llamar

Y volvería a empezar

Y lo haría con menos reproches y más verdades quizás

Te volvería besar

Pero tocándote más

Volvería sin frenos

Ni tantos reflejos de una vida fugaz

Gracias por ser

Quien lleva las riendas

Cuando quema la sed de ser quien yo quiera

Por mirarme como nadie me miro

Por hacer de la tristeza una opción

Y llenarme de tanta verdad

Cuando el mundo no hace más que divagar

Le di vueltas y vueltas por miedo al fracaso

Pero he visto que en ti tengo escritos mis años

Y a pesar de verlo todo a la mitad

Y de amarnos a media velocidad

Puede que las cosas salgan bien

Aunque el miedo nos quiera vencer

Te volvería a llamar

Y volvería a empezar

Y lo haría con menos reproches y más verdades quizás

Te volvería besar

Pero tocándote más

Volvería sin frenos

Ni tantos reflejos de una vida fugaz

No me dejes escapar

Que el amor que hay en mi no se va

Pero asusta quererte como te quiero a rabiar

Estaba escrito que fuéramos dos

Pero es que a veces te miro y me extraño

De ver que podemos vivir como planeamos

Te volvería besar

Pero tocándote más

Volvería sin frenos

Ni tantos reflejos de una vida fugaz

Ik heb honderdduizend nummers besteed aan het zoeken

Je lach, je ogen, je mond en je handen

Je sliep elke nacht in mij

Ik werd wakker met een dubbele beat

Ik hoorde de echo van een afscheid

En ik hou van je eigenaar van mijn lippen

We wilden langzaam leven

De drukte verdrinken in stille kussen

Maar we eten goed

Van dromen en projecten om te doen

We bouwen een zonsopgang

Hoewel we het soms moeilijk te geloven vinden

Ik zou je terugbellen

En ik zou opnieuw beginnen

En ik zou het doen met minder verwijten en misschien meer waarheden

Ik zou je weer kussen

Maar je meer aanraken

Ik zou zonder remmen terugkeren?

Niet zo veel reflecties van een vluchtig leven

Bedankt voor het zijn

wie houdt de touwtjes in handen

Wanneer de dorst om te zijn wie ik wil zijn brandt

Om naar me te kijken alsof niemand naar me keek

Om van verdriet een optie te maken

En vul me met zoveel waarheid

Wanneer de wereld niets anders doet dan dwalen

Ik ging rond en rond uit angst om te falen

Maar ik heb gezien dat mijn jaren in jou zijn geschreven

En ondanks alles doormidden te zien

En om op halve snelheid van elkaar te houden

dingen kunnen lukken

Hoewel angst ons wil verslaan

Ik zou je terugbellen

En ik zou opnieuw beginnen

En ik zou het doen met minder verwijten en misschien meer waarheden

Ik zou je weer kussen

Maar je meer aanraken

Ik zou zonder remmen terugkeren?

Niet zo veel reflecties van een vluchtig leven

laat me niet ontsnappen

Dat de liefde die in mij is niet weggaat

Maar het maakt me bang om van je te houden zoals ik van je hou om te razen

Er stond geschreven dat we met z'n tweeën waren

Maar soms kijk ik naar jou en mis ik mezelf

Om te zien dat we kunnen leven zoals we gepland hebben

Ik zou je weer kussen

Maar je meer aanraken

Ik zou zonder remmen terugkeren?

Niet zo veel reflecties van een vluchtig leven