Cuerda al corazón - Pablo Alboran

Nunca quise darlo todo por perdido

Mis silencios fueron luces de neón para tu olvido

Soy igual que un adivino

Aún sabiendo mi destino, vivo por ese suspiro

Todo pasa, esto también pasará

Como la tormenta que arrasa

Y se calma por inercia

Eres como el oleaje

Por mucho que te evite siempre vuelves

Siempre tarde

Me volverás a llamar cuando el sueño de tu hotel sea un hilo

Cuando no puedas callar todo el ruido que hicimos

A veces siento el dolor de un pasado que quiere que le grite

Estoy hecho de historias, pero de historias que no se repiten

Le diste paso, le diste cuerda al corazón

Y sin embargo, no lograste reparar tanto fracaso

No fue culpa del azar encontrarme en la mitad de mis preguntas sin contestar

Reconozco que me asustaba la verdad

No fui tramposo y ese tipo de novio loco sigiloso

Pero luché por mantener cada retazo de la mano que me dejé morder

Y que tú mordiste más de una vez

Me volverás a llamar cuando el sueño de tu hotel sea un hilo

Cuando no puedas callar todo el ruido que hicimos

A veces siento el dolor de un pasado que quiere que le grite

Estoy hecho de historias, pero de historias que no se repiten

Te has perdido un amigo

Te has perdido los planes que imaginé contigo

Y tardarás en admitirlo

Te ahogarás en el tiempo

Las cadenas que suenan las llevas por dentro

Me volverás a llamar cuando el sueño de tu hotel sea un hilo

Cuando no puedas callar todo el ruido que hicimos

A veces siento el dolor de un pasado que quiere que le grite

Estoy hecho de historias, pero de historias que no se repiten

Me volverás a llamar cuando el sueño de tu hotel sea un hilo

Cuando no puedas callar todo el ruido que hicimos

A veces siento el dolor de un pasado que quiere que le grite

Estoy hecho de historias, pero de historias que no se repiten

Ik wilde het nooit allemaal voor verloren opgeven

Mijn stiltes waren neonlichten voor jouw vergetelheid

Ik ben net een waarzegger

Nog steeds mijn lot kennende, leef ik voor die adem

Alles gaat voorbij, ook dit gaat voorbij

Zoals de storm die raast

En kalmeer door traagheid

jij bent als de golven

Hoezeer ik je ook vermijd, je komt altijd terug

Altijd laat

Je belt me ​​terug als je hoteldroom een ​​rode draad is

Wanneer je al het lawaai dat we maakten niet kunt zwijgen

Soms voel ik de pijn van een verleden dat wil dat ik erover schreeuw

Ik ben gemaakt van verhalen, maar van verhalen die zich niet herhalen

Je gaf toe, je gaf wind aan het hart

En toch slaagde je er niet in om zoveel fouten te herstellen

Het was niet de schuld van het toeval dat ik midden in mijn onbeantwoorde vragen zat

Ik geef toe dat de waarheid me bang maakte

Ik was niet aan het bedriegen en dat stiekeme gekke vriendjestype

Maar ik vocht om elk stukje van de hand die ik liet bijten te behouden

En dat je meer dan eens hebt gebeten

Je belt me ​​terug als je hoteldroom een ​​rode draad is

Wanneer je al het lawaai dat we maakten niet kunt zwijgen

Soms voel ik de pijn van een verleden dat wil dat ik erover schreeuw

Ik ben gemaakt van verhalen, maar van verhalen die zich niet herhalen

je hebt een vriend verloren

Je hebt de plannen gemist die ik met je voor ogen had

En je zult traag zijn om het toe te geven

Je zult verdrinken in de tijd

Jij draagt ​​de kettingen die van binnen klinken

Je belt me ​​terug als je hoteldroom een ​​rode draad is

Wanneer je al het lawaai dat we maakten niet kunt zwijgen

Soms voel ik de pijn van een verleden dat wil dat ik erover schreeuw

Ik ben gemaakt van verhalen, maar van verhalen die zich niet herhalen

Je belt me ​​terug als je hoteldroom een ​​rode draad is

Wanneer je al het lawaai dat we maakten niet kunt zwijgen

Soms voel ik de pijn van een verleden dat wil dat ik erover schreeuw

Ik ben gemaakt van verhalen, maar van verhalen die zich niet herhalen