La escalera - Pablo Alboran

La conoció en la escalera

De un bar de carretera

Andaba sola y perdida

Con ganas de hablar con cualquiera

Era de noche y a oscuras

Rozó su tímida cintura

Sintieron todas las ganas de perder

La cabeza en la luna

Loca

Deja que te coma la boca

Deja que pasen hoy las horas

Perdiéndote en su risa floja

De tanto amor que se derrocha

Sus manos y su lengua rota

Tan frágiles se le deshoja

Se deshicieron de las sombras

Dale todo lo que tengas

Dentro de tu corazón tan triste

Quiere ser tu luz del día

Y tu descontrol en la noche mas fría

Y te diría mi amor… quédate conmigo

La noche que se quisieron

Duró hasta lo que lo pudieron

Se arrancaron la piel

Perdiendo el norte en sus besos

Bajo de la escalera

Esa que fue testigo

De un túpido cuento

De sexo, calor y delirio

Loca

Deja que te coma la boca

Deja que pasen hoy las horas

Perdiéndote en su risa floja

De tanto amor que se derrocha

Sus manos y su lengua rota

Tan frágiles se le deshoja

Se deshicieron de las sombras

Dale todo lo que tengas

Dentro de tu corazón tan triste

Quiere ser tu luz del día

Y tu descontrol en la noche mas fría

Y te diría mi amor… quédate conmigo

Tan misterioso como era

El paradero de su cartera

No te bastó su ser

Ni sus caricias más sinceras

No te bastó con ser

Por una noche su princesa

Dale todo lo que tengas

Dentro de tu corazón tan triste

Quiere ser tu luz del día

Y tu descontrol en la noche mas fría

Y te diría mi amor… quédate conmigo

Hij ontmoette haar op de trap

Van een bar langs de weg

Ik was alleen en verloren

Zin om met iemand te praten

Het was nacht en donker

Hij streelde haar verlegen taille

Ze voelden al het verlangen om te verliezen

hoofd op de maan

Gek

Laat me je mond opeten

Laat de uren voorbij gaan vandaag

Jou verliezend in zijn luie lach

Van zoveel liefde die verspild wordt

Zijn handen en zijn gebroken tong

Zo breekbaar dat het gestript is

Ze hebben de schaduwen weggewerkt

Geef alles wat je hebt

In je hart zo verdrietig

wil je daglicht zijn

En je gebrek aan controle in de koudste nacht

En ik zou je mijn liefde vertellen... blijf bij me

De nacht dat ze van elkaar hielden

Het duurde zo lang als ze konden

huid was opgelicht

Het noorden verliezen in haar kussen

onder de trap

Degene die getuige was

van een stom verhaal

Van seks, hitte en delirium

Gek

Laat me je mond opeten

Laat de uren voorbij gaan vandaag

Jou verliezend in zijn luie lach

Van zoveel liefde die verspild wordt

Zijn handen en zijn gebroken tong

Zo breekbaar dat het gestript is

Ze hebben de schaduwen weggewerkt

Geef alles wat je hebt

In je hart zo verdrietig

wil je daglicht zijn

En je gebrek aan controle in de koudste nacht

En ik zou je mijn liefde vertellen... blijf bij me

Hoe mysterieus het ook was

De verblijfplaats van uw portemonnee

Zijn wezen was niet genoeg voor jou

Zelfs niet zijn meest oprechte liefkozingen

Het was niet genoeg voor jou om te zijn

Voor één nacht zijn prinses

Geef alles wat je hebt

In je hart zo verdrietig

wil je daglicht zijn

En je gebrek aan controle in de koudste nacht

En ik zou je mijn liefde vertellen... blijf bij me