Nous aurions pu - Oxmo Puccino

Tu me comprendras tard car il est tôt pour pardonner

Des adieux sur un bout de papier cartonné

Si tu lis cette lettre c’est que je suis pas loin de la prochaine

Elle aura son charme mais ça vaudra pas tes fossettes

J’ai un pincement ici quand je repense à ton visage

Hélas, rien ne se présente comme on l’envisage

On s’est tellement répété que c'était trop beau pour être vrai

Les débuts sont tous pareils à peu de choses près

Je pars avant l’heure où l’homme commence à mentir

Lorsque l’aiguille penche entre le meilleur et le pire

T’as du mal à croire que tu m’oublieras sur ton radeau

On se reverra, d’ici là t’en rencontreras d’autres

Imagine tout ce que nous aurions pu

Pour ne jamais réaliser que nous ne rions plus

J’ai choisi d’imaginer ce que nous aurions pu

Pour ne jamais réaliser que nous ne rions plus

Si on avait su ne plus se déchirer

Aurions-nous pu sauver

Ce qu’on a perdu?

En un mot c’est déjà difficile

En une lettre, on ne peut pas tout dire

L’autre soir, suite à notre grosse discussion

J’ai scruté l’horizon, une évolution dramatique

L’amour c’est comme un flocon de neige en flammes

Dès que ça chauffe, tout a fondu en larmes

T’aurais changé, moi pas, ça tu le savais fort

Je parle peu car les hommes ont souvent tort

Éloigné de toi, bien sûr j’ai du chagrin

Ce témoignage, une poignée de sable

Dont j’ai pleuré chaque grain

Ça y est, je me sens ridicule

C’est nullement de ta faute, ne brûle plus mes photos

T'étais comme il faut, rien à jeter, parfaite

C’est que je, pour les longues distances, ne suis pas fait

J’ai choisi d’imaginer ce que nous aurions pu

Pour ne jamais réaliser que nous ne rions plus

Si on avait su ne plus se déchirer

Aurions-nous pu sauver

Ce qu’on a perdu?

En 2004, l'écart entre les hommes et les femmes

N’a d'égal que les sommes des séparations légales

T’es plus qu’une conquête

J’ai pris la décision de te quitter que de te tromper

Est-ce le bon geste?

On aurait pu passer nos dimanches à la plage

S’embrasser au vent, coucher dans des châteaux de sable

De bons moments on a vécu

Ce grand A que peu peuvent se vanter d’avoir connu

Tout ce qu’on aurait pu est souvent mieux que ce qui se fait

Qui est satisfait?

J’ai choisi d’imaginer ce que nous aurions pu

Pour ne jamais réaliser que nous ne rions plus

Si on avait su ne plus se déchirer

Aurions-nous pu sauver

Ce qu’on a perdu?

Je zult me ​​laat begrijpen, want het is vroeg om te vergeven

Afscheid nemen op een stuk karton

Als je deze brief leest, is dat omdat ik niet ver van de volgende ben

Ze zal haar charme hebben, maar het zal je kuiltjes niet waard zijn

Ik krijg hier een steek als ik terugdenk aan je gezicht

Helaas, niets loopt zoals verwacht

We herhaalden onszelf zo vaak dat het te mooi was om waar te zijn

Het begin is vrijwel hetzelfde

Ik vertrek voordat de man begint te liegen

Wanneer de naald tussen het beste en het slechtste leunt

Je kunt niet geloven dat je me zult vergeten op je vlot

We zullen elkaar weer ontmoeten, tegen die tijd ontmoet je anderen

Stel je voor wat we allemaal zouden kunnen hebben

Om nooit te beseffen dat we niet meer lachen

Ik koos ervoor om me voor te stellen wat we zouden kunnen hebben

Om nooit te beseffen dat we niet meer lachen

Als we hadden geweten hoe we elkaar niet uit elkaar moesten scheuren

Hadden we kunnen redden

Wat hebben we verloren?

Kortom het is al moeilijk

In één brief kun je niet alles zeggen

De andere avond, na onze grote discussie

Ik scande de horizon, een dramatische evolutie

Liefde is als een vlammende sneeuwvlok

Zodra het warm wordt, barst alles in tranen uit

Je zou veranderd zijn, ik niet, dat wist je heel goed

Ik spreek weinig omdat mannen het vaak bij het verkeerde eind hebben

Weg van jou, natuurlijk treur ik

Deze getuigenis, een handvol zand

Waarvan ik elke korrel huilde

Dat is het, ik voel me belachelijk

Het is niet jouw schuld, verbrand mijn foto's niet meer

Je had gelijk, niets om weg te gooien, perfect

Het is dat ik, voor lange afstanden, niet gemaakt ben

Ik koos ervoor om me voor te stellen wat we zouden kunnen hebben

Om nooit te beseffen dat we niet meer lachen

Als we hadden geweten hoe we elkaar niet uit elkaar moesten scheuren

Hadden we kunnen redden

Wat hebben we verloren?

In 2004, de kloof tussen mannen en vrouwen

Alleen gelijk aan de sommen van scheidingen van tafel en bed

Je bent meer dan een verovering

Ik heb de beslissing genomen om je te verlaten dan om je te bedriegen

Is dit de juiste zet?

We hadden onze zondagen op het strand kunnen doorbrengen

Kussen in de wind, slapen in zandkastelen

Goede tijden die we hadden

Deze grote A waar maar weinigen op kunnen bogen dat ze hem hebben gekend

Alles wat had kunnen zijn, is vaak beter dan wat gedaan is

Wie is tevreden?

Ik koos ervoor om me voor te stellen wat we zouden kunnen hebben

Om nooit te beseffen dat we niet meer lachen

Als we hadden geweten hoe we elkaar niet uit elkaar moesten scheuren

Hadden we kunnen redden

Wat hebben we verloren?