Mourir 1000 Fois - Oxmo Puccino

J’ai peur de la mort, je le sais, je l’ai vu épeler mon nom

Appeler des amis, jamais je les ai revus

Peur que sans moi la vie suive son cours

Qu’un autre con touche ma thune et que ma fouf' change de pine

Et qu’une quelconque loque me copie, que mes potes m’oublient

Qu'à chaque fois que ma mère ouvre les yeux ses larmes aient doublé

Ne pas voir son gosse pousser, frotter son dos quand il tousse

Toucher d’autres meufs que ta fouf'

Si demain le pire arrivait, prend ce texte tel un testament

Pas de biens à partager sauf mes sentiments

Nos soucis ne sont pas les mêmes, fiston

Ne mélangeons pas nos pensées

Je pense qu’on sera jamais amis

C’est l’existence et ses châtiments

L’amour des proches est d’or

J’ai mouru 1000 fois quand Dieu les rappelait à l’ordre

Profites-en encore tant que t’as le temps

Nos vies se raccourcissent chaque jour

C’est l’existence et ses châtiments

L’amour des proches est d’or

J’ai mouru 1000 fois quand Dieu les rappelait à l’ordre

Profites-en encore tant que t’as le temps

Nos vies se raccourcissent chaque jour

Mourir, y’a mille façons, peu le choisissent

La faucheuse n’oublie personne, ni toi ni moi, jamais oisive

J’en passe des façons de se casser d’la tess'

Des potes qui se disloquent en caisse, des mères se laissant suicider

Tant de vies perdues dans le triangle «love» des Bermudes

Un type, une fille dénudés, tu viens, tu t’vois, tu te fâches: t’en tue un

Le rouge coule, un bougre au sol, l’autre en taule

Drôle de vie, dire que tout ça parle de l’amour

(Laisse moi douter)

On dit perds pas l’espoir, mais faire quoi

Quand un sale faire-part dit que ton père part d’un cancer?

De toute façon c’est ça ou autre chose

Il y a mille façons d'être soustrait

De laisser les joues arrosées

C’est l’existence et ses châtiments

L’amour des proches est d’or

J’ai mouru 1000 fois quand Dieu les rappelait à l’ordre

Profites-en encore tant que t’as le temps

Nos vies se raccourcissent chaque jour

C’est l’existence et ses châtiments

L’amour des proches est d’or

J’ai mouru 1000 fois quand Dieu les rappelait à l’ordre

Profites-en encore tant que t’as le temps

Nos vies se raccourcissent chaque jour

Ceux que tu aimes vraiment, tiens-les

Tel une poignée de sable pendant la tempête

N'écarte jamais les doigts ou toute ta vie tu le regretteras amèrement

Et ceux qui t’aiment, adore-les avant la housse

Car les regrets ne servent à rien arrivé dans l’Au-delà

Aimer ses amis sans baliser, croire qu’la vie est longue

Jusqu'à réaliser l’erreur lors d’une fin de vie

Le pire dans la perte c’est pas l'être aimé

Mais le temps de s’consoler

Car quand on meurt c’est pour si longtemps

Ce qui est à craindre c’est qu'à force

Que tes proches se taillent à la morgue

Tu finis par être plus mort qu’eux

Vu qu'à chaque fois qu’on perd quelqu’un de cher

On meurt aussi un peu

Facile d'écrire mourir mille fois

Je pense à Momo qui m’a dit «A plus»

Jamais je ne l’ai revu…

Ik ben doodsbang, ik weet het, ik zag hem mijn naam spellen

Vrienden bellen, nooit meer gezien

Bang dat het leven zonder mij verder gaat

Dat een andere idioot mijn geld aanraakt en dat mijn fouf' dennen verandert

En een vod kopieert me, mijn homies vergeten me

Dat elke keer als mijn moeder haar ogen opent haar tranen verdubbelen

Zie zijn kind niet duwen, wrijf over zijn rug als hij hoest

Raak andere meiden aan dan je kont

Als morgen het ergste gebeurt, neem dan deze tekst als een testament

Geen goederen om te delen behalve mijn gevoelens

Onze zorgen zijn niet hetzelfde, zoon

Laten we onze gedachten niet door elkaar halen

Ik denk niet dat we ooit vrienden zullen worden

Het is bestaan ​​en zijn straffen

De liefde van dierbaren is goud

Ik stierf 1000 keer toen God ze tot de orde riep

Geniet ervan nu je tijd hebt

Ons leven wordt elke dag korter

Het is bestaan ​​en zijn straffen

De liefde van dierbaren is goud

Ik stierf 1000 keer toen God ze tot de orde riep

Geniet ervan nu je tijd hebt

Ons leven wordt elke dag korter

Om te sterven zijn er duizend manieren, maar weinigen kiezen ervoor

De maaier vergeet niemand, jij noch ik, zit nooit stil

Ik pass manieren om te breken met de tes'

Vrienden vallen uit elkaar in de kassa, moeders plegen zelfmoord

Zoveel levens verloren in Bermuda's "liefdesdriehoek"

Een jongen, een meisje naakt, je komt, je ziet jezelf, je wordt boos: je vermoordt er een

Rood zinkt, de ene klootzak op de grond, de andere in de gevangenis

Grappig leven, zeg dat het allemaal om liefde gaat

(Laat me twijfelen)

Ze zeggen: verlies de hoop niet, maar doe wat

Wanneer een vuile aankondiging zegt dat je vader aan kanker overlijdt?

Hoe dan ook, het is dat of zo

Er zijn duizend manieren om af te trekken

Om rode wangen achter te laten

Het is bestaan ​​en zijn straffen

De liefde van dierbaren is goud

Ik stierf 1000 keer toen God ze tot de orde riep

Geniet ervan nu je tijd hebt

Ons leven wordt elke dag korter

Het is bestaan ​​en zijn straffen

De liefde van dierbaren is goud

Ik stierf 1000 keer toen God ze tot de orde riep

Geniet ervan nu je tijd hebt

Ons leven wordt elke dag korter

Degenen van wie je echt houdt, houd ze vast

Als een handvol zand in de storm

Spreid nooit je vingers of je hele leven zul je er bitter spijt van krijgen

En degenen die van je houden, zijn dol op ze voor de omslag

Omdat spijt heeft dat er geen gebruik is gebeurd in het Hiernamaals

Van je vrienden houden zonder te taggen, geloven dat het leven lang is

Tot het besef van de fout aan het einde van het leven

Het ergste van het verlies is niet de geliefde

Maar de tijd om te troosten

Want als we doodgaan duurt het zo lang

Waar gevreesd moet worden, is dat met geweld

Laat uw dierbaren snijden in het mortuarium

Je eindigt doder dan zij

Want elke keer dat we iemand dierbaar verliezen

We gaan ook een beetje dood

Makkelijk om duizend keer te schrijven

Ik denk aan Momo die me "Meer" vertelde

Ik heb hem nooit meer gezien...