Sharpest Blade - Over the Rhine

There was a time

I could sleep anywhere­­—

My feet on a chair,

My heart in the woods;

But love was aloof,

Just a beggar for tips

A mime on whose lips

No promises stood

But you can cut me quick

In the light of the shade,

With the edge of the green

Of the yard’s sharpest blade;

When nothing I knew

Was all that it seemed

I still dreamed

Of a love to outlive us

I still prayed

That this night would outlast us

And redeem some small thing

Far beyond me

Blossoms begin

Like the tip of a spear,

Or the curve of a tear

From a soldier who weeps;

Seducing the guard

Of lost years falling by­­—

As flowers to lie

On the dead feigning sleep

But you cut me quick

In the light of the shade,

On the edge of the green

Of the yard’s dark parade;

When nothing we knew

Was all that it seemed

I still dreamed

Of a love to outlive us

I still prayed

That this night would forgive us

And redeem some small thing

Far beyond me

But you cut me quick

In the light of the shade,

On the edge of the green

Of the yard’s sharpest blade;

When nothing we knew

Was all that it seemed

I still dreamed

Of a love to outlive us

I still prayed

That this night will convince us

And redeem some small thing

Far beyond me

Er was een tijd

Ik zou overal kunnen slapen—

Mijn voeten op een stoel,

Mijn hart in het bos;

Maar liefde was afstandelijk,

Gewoon een bedelaar om fooien

Een mime op wiens lippen

Geen beloftes nagekomen

Maar je kunt me snel snijden

In het licht van de schaduw,

Met de rand van het groen

Van het scherpste mes van de werf;

Toen ik niets wist

Was alles wat het leek?

Ik droomde nog steeds

Van liefde om ons te overleven

Ik heb nog steeds gebeden

Dat deze nacht ons zou overleven

En verzilver een klein ding

Ver buiten mij

Bloesems beginnen

Als de punt van een speer,

Of de curve van een traan

Van een soldaat die huilt;

De bewaker verleiden

Van verloren jaren die voorbijgaan-

Als bloemen om te liegen

Op de doden veinzen slaap

Maar je snijdt me snel af

In het licht van de schaduw,

Aan de rand van het groen

Van de donkere parade van de werf;

Toen we niets wisten

Was alles wat het leek?

Ik droomde nog steeds

Van liefde om ons te overleven

Ik heb nog steeds gebeden

Dat deze nacht ons zou vergeven

En verzilver een klein ding

Ver buiten mij

Maar je snijdt me snel af

In het licht van de schaduw,

Aan de rand van het groen

Van het scherpste mes van de werf;

Toen we niets wisten

Was alles wat het leek?

Ik droomde nog steeds

Van liefde om ons te overleven

Ik heb nog steeds gebeden

Dat deze nacht ons zal overtuigen

En verzilver een klein ding

Ver buiten mij