Walking Without Frankie - Okkervil River

Throttling, hurtling — just going, going

And hurting knowing that it’s gone, and it’s going

And not knowing where — in the ground or in the air

Up the golden stair (or whatever) — it’s going

I stopped by the Lake of the Strangled Crane

It was the color of copper

I saw the crane operator

I heard the operator’s father say, «It looks like rain.»

And I had the operation because he said he was a doctor

And I was in pain

«Freedom,» or whatever, whatever you call it

It’s a stairway, or a slow ride

It’s «Rhiannon» or «Landslide»

I hear the bartender died of a broken heart and a shattered pelvis

He was buried in Kansas

It was part of a promotion

They were trying to undermine the confidence of the consumer

I saw a beautiful drummer in the web of a spider

And I wanted to save him

I saw a little boy in serious danger of growing older

And he was trapped sitting shotgun in a Cutlass Cruiser

When I’m on the street, something’s singing in my ear

And I hear a little voice all thumpthumpthumpthump-thumping in my chest

And I feel the hummingbird-fast heart in there whirring like mad

Got a spiriting feeling swimming around my head

And I haven’t even had any cocaine yet

And I don’t even want any though, I bet

It’s like some kind of sentence that passes between us that someone else said

I last saw you, Frankie, walking through that New Hampshire dew

And when you shot five thousand feet up into the grey sky, what could I do?

Now I bet you’re in space

Write me, or whatever

I feel so far away

Like I’m an old typewriter, out on the showroom floor

Like I’m the Last Starfighter and they forgot the war

And they burned my trailer

And they’re on my tail, And I’m out on tour

And I want Frankie

I want Frankie

I want Frankie

I want Frankie

I want Frankie

I want Frankie

I want Frankie

Oh man.

All right

Throttling, raast — gewoon gaan, gaan

En het doet pijn te weten dat het weg is, en dat het gaat

En niet wetend waar — in de grond of in de lucht

De gouden trap op (of wat dan ook) - het gaat

Ik stopte bij het Meer van de Gewurgde Kraanvogel

Het was de kleur van koper

Ik zag de kraanmachinist

Ik hoorde de vader van de telefoniste zeggen: "Het lijkt op regen."

En ik werd geopereerd omdat hij zei dat hij een dokter was

En ik had pijn

«Vrijheid» of wat je ook noemt

Het is een trap of een langzame rit

Het is «Rhiannon» of «Landslide»

Ik hoor dat de barman is overleden aan een gebroken hart en een gebroken bekken

Hij werd begraven in Kansas

Het was onderdeel van een promotie

Ze probeerden het vertrouwen van de consument te ondermijnen

Ik zag een mooie drummer in het web van een spin

En ik wilde hem redden

Ik zag een kleine jongen in ernstig gevaar om ouder te worden

En hij zat vast in een jachtgeweer in een Cutlass Cruiser

Als ik op straat ben, zingt er iets in mijn oor

En ik hoor een stemmetje allemaal bons bons bonzen in mijn borst

En ik voel het kolibriesnelle hart daarbinnen als een gek zoemen

Kreeg een spiritueel gevoel dat rond mijn hoofd zwom

En ik heb nog niet eens cocaïne gehad

En ik wil er zelfs geen, ik wed

Het is als een soort van zin die tussen ons doorgaat en die iemand anders zei:

Ik zag je voor het laatst, Frankie, door die dauw van New Hampshire lopen

En toen je vijfduizend voet omhoog schoot in de grijze lucht, wat kon ik dan doen?

Nu wed ik dat je in de ruimte bent

Schrijf me, of wat dan ook

Ik voel me zo ver weg

Alsof ik een oude typemachine ben, op de showroomvloer

Alsof ik de laatste Starfighter ben en ze de oorlog zijn vergeten

En ze verbrandden mijn trailer

En ze zitten me op de hielen, en ik ben op tournee

En ik wil Frankie

Ik wil Frankie

Ik wil Frankie

Ik wil Frankie

Ik wil Frankie

Ik wil Frankie

Ik wil Frankie

Oh man.

Oke