Lost Coastlines - Okkervil River

Packed and all eyes turned in

No one to see on the quay no one waving

For me just the shoreline receding

Ticket in my hand, I’m thinking «wish I didn’t hand it in»

Cause who said sailing is fine?

Leaving behind all the faces that I might

Replace if I tried on that long ride

Looking deep inside but I don’t want to look so deep inside yet

Sit down, sit down on the prow to wave bye

There might not be another star further on the line

Look out, look out at each town that glides by

And there’s another crowd to drown in crying eyes

And see how that light you love now just won’t shine

There might just be another star that’s high and far in some other sky

We sing, «Is that marionette

Real enough yet to step off of that set

To decide what her hands might be doing?

Ruining the play, to in the ensuing melee escape»

We packed up all of our bags

The ship’s deck now sags from the weight of our tracks

As we pace beneath flags black and battered

Rattling our swords in service of some faded foreign lord

We sail out on orders from him but we find

The maps he sent to us don’t mention lost coastlines

Where nothing we’ve actually seen has been mapped or outlined

And we don’t recognize the names upon these signs

And every night finds us rocking and rolling on waves wild and wide

Well, we have lost our way, nobody’s going to say it outright

Just go la la la la la la la la la

Oh, la la la la la la la la la la la

Oh, oh, oh

La la la la la la

La la la la la

La la la la la la

Ingepakt en alle ogen zijn gericht

Niemand te zien op de kade niemand zwaait

Voor mij alleen de teruglopende kustlijn

Ticket in mijn hand, ik denk "ik wou dat ik het niet inleverde"

Want wie zei dat zeilen prima is?

Ik laat alle gezichten achter die ik misschien zou kunnen

Vervang als ik die lange rit heb geprobeerd

Ik kijk diep naar binnen, maar ik wil nog niet zo diep naar binnen kijken

Ga zitten, ga op de boeg zitten om gedag te zwaaien

Er staat misschien geen ster verder op de lijn

Kijk uit, kijk uit naar elke stad die voorbij glijdt

En er is nog een menigte om in huilende ogen te verdrinken

En zie hoe dat licht waar je nu van houdt gewoon niet zal schijnen

Er is misschien nog een ster die hoog en ver aan een andere hemel staat

We zingen: "Is dat marionet?"

Echt genoeg om van die set af te stappen

Om te beslissen wat haar handen zouden kunnen doen?

Het spel verpesten, om in de daaropvolgende melee-ontsnapping»

We hebben al onze tassen ingepakt

Het scheepsdek zakt nu door onder het gewicht van onze rupsbanden

Terwijl we onder vlaggen zwart en gehavend ijsberen

Met onze zwaarden rammelen in dienst van een vervaagde buitenlandse heer

We varen uit op bevel van hem, maar we vinden:

De kaarten die hij ons stuurde, vermelden geen verloren kustlijnen

Waar niets dat we hebben gezien, in kaart is gebracht of geschetst

En we herkennen de namen niet op deze borden

En elke nacht vinden we ons schommelen en rollen op wilde en brede golven

Nou, we zijn de weg kwijt, niemand zal het ronduit zeggen

Ga gewoon la la la la la la la la la la

Oh, la la la la la la la la la la la la la

Oh Oh oh

La la la la la la

La la la la la

La la la la la la