The Industry - Okkervil River

I thought that it was us against the world

But now it’s me against something so big and abstract

That I can’t tell what it is

All while you’re out there, grinding on some poor girl

Who is backstage at the 6.8 rock fest

I thought that you’d be on our side

I tuned it out when I heard you shit-talking our friends

Well, I wasn’t free-falling, we’re terrified

And everyone’s just out to grab what they can get

I thought I had a bunch of friends, I guess

I just had people pissed at me for shit

And the cheaper that the music starts to get

It’s like they’re trying to make us cheap along with it

I watched you turn into your very opposite

Into everything we were trying to reject

And I figured you had had enough of it

Watching the whole world turn while all you earned was «respect»

And look at us;

just two dumb country hicks

Trying to bum-rush that VIP

Up there, out where the beautiful people live

But is that ever who we even wanted to be?

Do you remember, baby, back in '96?

When some record was enough to make you raise your fist?

When some singer’d make you sure that you exist?

Well, I never thought I’d feel like that again

Just let go

Ik dacht dat het wij tegen de wereld waren

Maar nu ben ik het tegen zoiets groots en abstracts

Dat ik niet kan zeggen wat het is

Terwijl je daarbuiten bent, aan het malen met een arm meisje

Wie is er backstage bij het 6.8 rockfest?

Ik dacht dat je aan onze kant zou staan

Ik heb het aangepast toen ik je hoorde praten over onze vrienden

Nou, ik was niet in vrije val, we zijn doodsbang

En iedereen is er gewoon op uit om te pakken wat ze kunnen krijgen

Ik dacht dat ik een stel vrienden had, denk ik

Ik had gewoon mensen die boos op me waren om shit

En hoe goedkoper de muziek begint te worden

Het is alsof ze proberen om ons mee goedkoop te maken

Ik zag je in je tegendeel veranderen

In alles wat we probeerden te verwerpen

En ik dacht dat je er genoeg van had

De hele wereld zien draaien terwijl je alleen maar «respect» verdiende

En kijk naar ons;

gewoon twee domme boerenkinkels

Ik probeer die VIP op te jagen

Daarboven, daar waar de mooie mensen wonen

Maar is dat ooit wie we wilden zijn?

Weet je nog, schat, in '96?

Wanneer een record voldoende was om je vuist op te heffen?

Wanneer een zanger ervoor zou zorgen dat je bestaat?

Nou, ik had nooit gedacht dat ik me nog zo zou voelen

Laat het gewoon gaan