Starry Stairs - Okkervil River

They ask for more

What do you think this fanclub is for?

I slithered up each rose corridor

I kept a warm safe place in my core before I lost it

They ask for blood

What do you think this woman’s made of?

I stuck a small thin pin in my thumb

They dreamt a low long line to be crossed and I crossed it

I’m alive but a different kind of life than the way I used to be

I retire to a split white smile to be seen in some old, stag magazine

And this girl’s eyes

when they were roughly wrenched open I

could see a starry stair up your thigh

You hid behind your hair, oh, but I saw you smiling

While all these guys, all these curious sets of eyes safe behind a TV screen

I let them pry, pick apart and hang out to dry almost every piece of me

If you don’t love me, I’m sorry

Oh, what a trip

Oh, what a shimmering silver ship

Oh, what a hot half-life I have lived

Oh, and the stripes and stars how they stripped off the siding

When my life ripped

All from the part that played as a kid

Into the part that blazed through your lips

To find a warm, safe place then to sit curled up inside it

So here’s goodbye from the part that’s staying behind to the part that has to

leave

To the sublime lips that were never spoiled by lying to the face inside the

being

Who wasn’t me, who wasn’t me oh-no-no, she’s, she’s not me oh-oh

Ze vragen om meer

Waar denk je dat deze fanclub voor is?

Ik gleed door elke rozengang

Ik heb een warme, veilige plek in mijn kern bewaard voordat ik hem kwijtraakte

Ze vragen om bloed

Waar denk je dat deze vrouw van gemaakt is?

Ik heb een kleine dunne pin in mijn duim gestoken

Ze droomden dat er een lage lange rij moest worden overschreden en ik stak die over

Ik leef, maar een ander soort leven dan hoe ik vroeger was

Ik trek me terug met een gespleten witte glimlach om gezien te worden in een oud, vrijgezellentijdschrift

En de ogen van dit meisje

toen ze ruw werden opengerukt I

zou een sterrentrap op je dijbeen kunnen zien

Je verstopte je achter je haar, oh, maar ik zag je lachen

Terwijl al deze jongens, al deze nieuwsgierige paar ogen veilig achter een tv-scherm

Ik laat ze wrikken, uit elkaar halen en rondhangen om bijna elk stukje van mij te drogen

Als je niet van me houdt, dan spijt het me

Oh, wat een reis

Oh, wat een glinsterend zilveren schip

Oh, wat een hete halveringstijd heb ik geleefd

Oh, en de strepen en sterren hoe ze de gevelbeplating hebben gestript

Toen mijn leven scheurde

Allemaal van de rol die als kind speelde

In het deel dat door je lippen vlamde

Om een ​​warme, veilige plek te vinden en er vervolgens opgerold in te gaan zitten

Dus afscheid van het deel dat achterblijft tot het deel dat moet

vertrekken

Aan de sublieme lippen die nooit werden verwend door tegen het gezicht te liegen in de

het zijn

Wie was ik niet, wie was ik niet oh-nee-nee, zij is, zij is mij niet oh-oh