Calling And Not Calling My Ex - Okkervil River

She was once mine

That smile that shines

From the glossy magazine that’s stuck inside the Sunday Times

She was so sweet on Christmas Eve

With the snow set deep

When we went walking through the pines

I had just been fired and her first offer had arrived

And the new year would see her flying far away from me

Though I didn’t know it at the time

With outstretched hands

Now she commands

A famous figure for every picture

And she stands up strong and she demands

And they deliver

Yeah, she’s a fixture

And it’s a mixture of dumb jealousy and fear

That I might feel should she appear

Just like it hasn’t been three years

And there’s a distance to her voice over the phone

And that’s because she stands alone

While I’m still sitting here

Girl, you see me here on another quiet night

I will wait until another indistinguishable day arrives

I’ll decide where the light’s even and bright

Where my life’s sweet as it’s slightly, disappointedly, just gliding softly by

And you won’t wait for me in some secluded stand of trees

Some Christmas Eve, some God was kind enough to set aside

Although I’d love you too, I’m proud of you

God knows I’m feeling really stupid now

For ever having said goodbye

During the fight

I said, «Yeah right»

When you insisted that I visit, that you’d write

Now, I know you’re working hard

So I never hear from you, and that’s fine

You look the same on TV as when you were mine

I walk in from the kitchen and I finger the remote control

I watch you from the distance, you go walking through the terminal

I remember ever instance, when you stung me

Oh, you’re so lovely

Oh, you’re so smart

So, go turn their heads, go knock them dead, go break their hearts

Go break their hearts

Baby, break their hearts

And I know you will

Ze was ooit van mij

Die glimlach die schijnt

Uit het glossy magazine dat in de Sunday Times is geplakt

Ze was zo lief op kerstavond

Met de sneeuw diep

Toen we door de dennen liepen

Ik was net ontslagen en haar eerste aanbod was binnen

En het nieuwe jaar zou haar ver weg van mij zien vliegen

Hoewel ik het op dat moment niet wist

Met uitgestrekte handen

Nu beveelt ze

Een bekende figuur voor elke foto

En ze staat sterk op en ze eist

En ze leveren

Ja, ze is een vaste waarde

En het is een mix van domme jaloezie en angst

Dat ik zou voelen als ze zou verschijnen

Net alsof het nog geen drie jaar geleden is

En er is een afstand tot haar stem via de telefoon

En dat komt omdat ze alleen staat

Terwijl ik hier nog zit

Meisje, je ziet me hier op weer een rustige nacht

Ik wacht tot er weer een niet te onderscheiden dag aanbreekt

Ik bepaal waar het licht gelijkmatig en helder is

Waar mijn leven zo zoet is als het lichtjes, teleurgesteld, gewoon zachtjes voorbij glijdt

En je zult niet op me wachten in een afgelegen bosje

De een of andere kerstavond, de een of andere God was zo vriendelijk om opzij te zetten

Hoewel ik ook van je zou houden, ben ik trots op je

God weet dat ik me nu echt dom voel

Voor altijd afscheid hebben genomen

Tijdens het gevecht

Ik zei: "Ja klopt"

Toen je erop stond dat ik je zou bezoeken, dat je zou schrijven

Nu weet ik dat je hard werkt

Dus ik hoor nooit iets van je, en dat is prima

Je ziet er op tv hetzelfde uit als toen je de mijne was

Ik loop naar binnen vanuit de keuken en ik vinger op de afstandsbediening

Ik kijk naar je vanuit de verte, jij loopt door de terminal

Ik herinner me een keer dat je me prikte

Oh, je bent zo mooi

Oh, je bent zo slim

Dus draai hun hoofd om, sla ze dood, breek hun harten

Ga hun harten breken

Schat, breek hun harten

En ik weet dat je dat zult doen