Te dije que lo haría - Norykko, Santaflow, Iván Santos (Santaflow)

¿Cuánto tiempo bajo tierra?

Sombras me empujan contra la pared

Cubierta de telarañas, algo me impide ponerme de pie

Como serpientes, vuelven a mi cabeza

Palabras sueltas enredándome

Yo no necesito tu fe

Nunca vuelvas a decirme lo que puedo hacer

Hay marcas en mi piel

Recordándome esos grilletes que me quité

Soy dueña de mi voz

Yo tengo el control, sigo las reglas de mi guion

Cien, cien veces me caí, pero a pesar de ti

Ya puedo ver el mundo abriéndose ante mí

Frente a frente al fin ya puedo reír

Te dije que lo haría

Tú puedes tener estrellas entre las manos

Tú puedes cruzar, si quieres, cualquier océano

Uno se hace blando andando camino llano

Eras demasiado frágil, débil y ahora no

Necesitabas tan sólo un empujón

Que te hirieran el orgullo y sintieras la presión

Y son tus logros dándome la razón

Aunque duela lo repetiría, corazón

Corriendo y en mis oídos

Solo el compás de mi respiración (mi respiración)

El viento helado en la cara

Me ayuda a no olvidar a dónde voy

Pero no sufras, la verdad te agradezco

Todo el aliento que no recibí

Si soy lo que soy es por ti

Por retarme a superarme, a no desistir

Hay marcas en mi piel

Recordándome esos grilletes que me quité

Soy dueña de mi voz

Yo tengo el control, sigo las reglas de mi guion

Cien, cien veces me caí, pero a pesar de ti

Ya puedo ver el mundo abriéndose ante mí

Frente a frente al fin ya puedo reír

Te dije que lo haría

Hay marcas en mi piel

Recordándome esos grilletes que me quité

Soy dueña de mi voz

Yo tengo el control, sigo las reglas de mi guion

Cien, cien veces me caí, pero a pesar de ti

Ya puedo ver el mundo abriéndose ante mí

Ya puedo reír, frente a frente al fin

(Aah)

Te dije que lo haría

Hoe lang onder de grond?

Schaduwen duwen me tegen de muur

Bedekt met spinnenwebben, iets weerhoudt me ervan op te staan

Als slangen komen ze terug naar mijn hoofd

Losse woorden brengen me in de war

Ik heb je geloof niet nodig

Vertel me nooit meer wat ik kan doen?

Er zijn vlekken op mijn huid

Doet me denken aan die boeien die ik afdeed

Ik bezit mijn stem

Ik heb de controle, ik volg de regels van mijn script

Honderd, honderd keer viel ik, maar ondanks jou

Ik zie de wereld al voor me opengaan

Eindelijk oog in oog kan ik lachen

Ik zei toch dat ik het zou doen

Je kunt sterren in je handen hebben

Je kunt elke oceaan oversteken als je wilt

Je wordt zacht als je op een vlakke weg loopt

Je was te kwetsbaar, zwak en niet nu

Je had gewoon een duwtje nodig

Dat ze je trots kwetsen en je de druk voelde

En het zijn jouw prestaties die me gelijk geven

Zelfs als het pijn doet, zou ik het herhalen, hart

Rennend en in mijn oren

Gewoon het ritme van mijn adem (mijn adem)

De koude wind in het gezicht

Het helpt me niet te vergeten waar ik heen ga

Maar lijd niet, ik dank je echt

Alle adem die ik niet kreeg

Als ik ben wat ik ben, komt dat door jou

Om me uit te dagen mezelf te overwinnen, niet op te geven

Er zijn vlekken op mijn huid

Doet me denken aan die boeien die ik afdeed

Ik bezit mijn stem

Ik heb de controle, ik volg de regels van mijn script

Honderd, honderd keer viel ik, maar ondanks jou

Ik zie de wereld al voor me opengaan

Eindelijk oog in oog kan ik lachen

Ik zei toch dat ik het zou doen

Er zijn vlekken op mijn huid

Doet me denken aan die boeien die ik afdeed

Ik bezit mijn stem

Ik heb de controle, ik volg de regels van mijn script

Honderd, honderd keer viel ik, maar ondanks jou

Ik zie de wereld al voor me opengaan

Ik kan nu lachen, eindelijk oog in oog

(Ah)

Ik zei toch dat ik het zou doen