That's Really Something - Nerina Pallot

First the thunder came then the mountains fell

The heavy sky grew darker, the rising rivers swelled

The earthly hum went silent, every land a lake

But just before oblivion I shook myself awake

I put on my overcoat and I went out into the night

I saw that the stars were still there, just before the light

Like a foal on its feet for the first time

Drinking the whole world in

Awed by a terrible beauty

I heard the whole world sing…

Hey, that’s really something

That’s really something

Oh, we’re living now!

Hey, that’s really something

That’s really something

Yeah, we’re living now!

Born out of nothingness, born of a will to live

Like someone said, «The love you take is equal to the love you give»

From up on the hill the circle spreads its silk like an architect of time

Mapping out the dreams and peculiar follies born of a mental mind

So I put on my overcoat and I step out into the day

I put light on the savage beauty

I hear the whole world say…

Hey, that’s really something

That’s really something

Oh, we’re living now!

Hey, that’s really something

That’s really something

Yeah, we’re living now!

So I put on my overcoat and I slip out into the dawn

All the morning stars, they sing together, happy just to be born

Yeah I put on my overcoat.

I’m here just to greet the day

I’m drunk on all this stupid beauty

I hear the whole world say…

Hey, that’s really something

That’s really something

Oh, we’re living now!

Hey, that’s really something

That’s really something

Yeah, we’re living now!

Hey, that’s really something

That’s really something

Oh, we’re living now!

Hey, that’s really something

That’s really something

Yeah, we’re living now!

Hey, that’s really something

Really something

Oh, we’re living now!

Eerst kwam de donder en toen vielen de bergen

De zware lucht werd donkerder, de stijgende rivieren zwollen op

Het aardse gezoem verstomde, elk land een meer

Maar net voor de vergetelheid schudde ik mezelf wakker

Ik trok mijn overjas aan en ging de nacht in

Ik zag dat de sterren er nog waren, net voor het licht

Als een veulen voor het eerst op de been

De hele wereld opdrinken

Onder de indruk van een verschrikkelijke schoonheid

Ik hoorde de hele wereld zingen...

Hé, dat is echt iets

Dat is echt iets

Oh, we leven nu!

Hé, dat is echt iets

Dat is echt iets

Ja, we leven nu!

Geboren uit het niets, geboren uit een wil om te leven

Zoals iemand zei: «De liefde die je neemt is gelijk aan de liefde die je geeft»

Vanaf de heuvel spreidt de cirkel zijn zijde uit als een architect van de tijd

De dromen en eigenaardige dwaasheden in kaart brengen die voortkomen uit een mentale geest

Dus ik trek mijn overjas aan en stap de dag in

Ik leg licht op de woeste schoonheid

Ik hoor de hele wereld zeggen...

Hé, dat is echt iets

Dat is echt iets

Oh, we leven nu!

Hé, dat is echt iets

Dat is echt iets

Ja, we leven nu!

Dus ik deed mijn overjas aan en ik glip de dageraad in

Alle morgensterren, ze zingen samen, blij om geboren te worden

Ja, ik heb mijn overjas aangetrokken.

Ik ben hier alleen maar om de dag te begroeten

Ik ben dronken van al deze stomme schoonheid

Ik hoor de hele wereld zeggen...

Hé, dat is echt iets

Dat is echt iets

Oh, we leven nu!

Hé, dat is echt iets

Dat is echt iets

Ja, we leven nu!

Hé, dat is echt iets

Dat is echt iets

Oh, we leven nu!

Hé, dat is echt iets

Dat is echt iets

Ja, we leven nu!

Hé, dat is echt iets

echt iets

Oh, we leven nu!