Плакала гитара - НЭНСИ

Плакала гитара

Плакала гитара за окном,

Как же ей, наверно, было больно…

То нежнейший издавала звон,

То на стон срывалась вдруг невольно.

О разлуке и о вещих снах,

Что таятся где-то в неизвестном,

Пела та гитара о глазах,

Что подобны двум огромным безднам.

И никто не знал, что в темноте

Капли слёз на струнах задрожали

И врезались в сердце звуки те,

Когда струны страстью обнажали.

О разлуке и о вещих снах,

Что таятся где-то в неизвестном,

Пела та гитара о глазах,

Что подобны двум огромным безднам.

Боль твоя теперь дана двоим.

Ты всю ночь проплакала недаром.

Под тенистым деревом большим

Я сыграю для тебя, гитара.

О разлуке и о вещих снах,

Что таятся где-то в неизвестном,

Пела та гитара о глазах,

Что подобны двум огромным безднам.

Вперемешку нежность, боль и страсть

В музыке твоей с тоской кричало.

В этот миг твоя, гитара, власть

Свет и тьму, любовь и смерть венчала.

О разлуке и о вещих снах,

Что таятся где-то в неизвестном,

Пела та гитара о глазах,

Что подобны двум огромным безднам.

О, о, о, о, о.

О, а-а-а.

Плакала гитара за окном,

Как же ей, наверно, было больно…

То нежнейший издавала звон,

То на стон срывалась вдруг невольно.

huilende gitaar

De gitaar huilde buiten het raam,

Wat moet ze gekwetst zijn geweest...

Het maakte de meest zachte beltoon,

Toen barstte ze plotseling onwillekeurig in een kreun uit.

Over afscheiding en profetische dromen,

Die op de loer liggen ergens in het onbekende,

Die gitaar zong over de ogen,

Die zijn als twee grote afgronden.

En niemand wist dat in het donker

Tranendruppels op de snaren trilden

En die geluiden stortten neer in het hart,

Toen de snaren met passie werden ontbloot.

Over afscheiding en profetische dromen,

Die op de loer liggen ergens in het onbekende,

Die gitaar zong over de ogen,

Die zijn als twee grote afgronden.

Je pijn wordt nu aan twee gegeven.

Je hebt de hele nacht om een ​​goede reden gehuild.

Onder een schaduwrijke boom

Ik zal voor je spelen, gitaar.

Over afscheiding en profetische dromen,

Die op de loer liggen ergens in het onbekende,

Die gitaar zong over de ogen,

Die zijn als twee grote afgronden.

Gemengde tederheid, pijn en passie

Je muziek schreeuwde van angst.

Op dit moment, de jouwe, gitaar, kracht

Gekroond licht en duisternis, liefde en dood.

Over afscheiding en profetische dromen,

Die op de loer liggen ergens in het onbekende,

Die gitaar zong over de ogen,

Die zijn als twee grote afgronden.

Oh Oh oh oh oh

Oh, ah-ah-ah.

De gitaar huilde buiten het raam,

Wat moet ze gekwetst zijn geweest...

Het maakte de meest zachte beltoon,

Toen barstte ze plotseling onwillekeurig in een kreun uit.