Sei - Negramaro

Ehi vuoi parlarmi di quando avevi un’altra faccia

E andavi verso lei e non pensavi che da quell’attimo saresti stato quel che sei

Tu sei non sei più quel che eri un tempo e ora sei quel che c'è

Di diverso da me

E pensare a quanto tradirono tutti quei baci

Che tolsero via dalle bocche le frasi che avremmo voluto gridare

Per convincerci che di amarci noi non ne saremmo mai stati capaci

E allora tu spiegami dei nostri baci il senso

E se un senso lo trovi dimmi almeno qual è

Dimmi se c'è…

Ehi vuoi ascoltarmi

Ho ancora altre facce da indossare tu chi sei

Non mi assomigli tra quelle che ho cucito e non ricordo più chi sei tu sei non

sei più quel che eri un tempo e ora sei quel che c'è

Di diverso da me

E pensare che quando rapirono tutti i pensieri

Quei baci bugiardi sembravano veri

Intanto impedivano a noi di convincerci che non avremmo mai visto la fine di

tutti quei baci perché senza fine li avremmo rubati

Di questo che tu ora mi dai l’inizio qual è?

Ehi quello che vedo sei

Un riflesso che non m’appartiene

Non mi riconosco

Tu, specchio, sai dirmi almeno chi sei?

Quello che vedo sei…

Sulla bocca assaporo i tuoi baci

Negli occhi rivedo i tuoi occhi e capisco finalmente chi sei

E pensare che quando tradito da tutti quei baci

Non mi resi conto di quanto restassi negli occhi

Sul viso, nell’aria c'è una parte di te

E ho capito che se mi rifletto guardandomi in viso

Non mi riconosco

Ma poi un bel sorriso mi taglia la faccia e mi dico sono identico a te

Ehi vuoi cambiarmi…

Hé, wil je met me praten over toen je een ander gezicht had?

En je ging naar haar toe en je had niet gedacht dat je vanaf dat moment zou zijn wat je bent

Je bent niet meer wat je ooit was en nu ben je wat er is

Anders dan ik

En denk eens aan hoe al die kussen verraden

Dat nam de zinnen weg die we wilden schreeuwen

Om ons ervan te overtuigen dat we nooit van elkaar zouden kunnen houden

Dus je legt me de betekenis van onze kussen uit

En als je een zin vindt, vertel me dan tenminste wat het is

Vertel me of er...

Hé, wil je me horen

Ik heb nog andere gezichten om te dragen wie je bent

Je lijkt niet op mij tussen degenen die ik heb genaaid en ik weet niet meer wie je bent, je bent niet

je bent meer wat je ooit was en nu ben je wat er is

Anders dan ik

En dan te bedenken dat toen ze alle gedachten stalen

Die liegende kusjes voelden echt aan

Ondertussen weerhielden ze ons ervan onszelf ervan te overtuigen dat we nooit het einde zouden zien van

al die kussen want zonder einde zouden we ze gestolen hebben

Wat is het begin van wat je me nu geeft?

Hey wat ik zie dat je bent

Een reflectie die niet van mij is

Ik herken mezelf niet

Jij, spiegel, kun je me tenminste vertellen wie je bent?

Wat ik zie is...

Op mijn mond proef ik je kussen

In de ogen zie ik je ogen en begrijp ik eindelijk wie je bent

En dan te bedenken dat wanneer verraden door al die kussen

Ik realiseerde me niet hoe lang ik in het oog bleef

Op je gezicht is er een deel van jou in de lucht

En ik realiseerde me dat als ik aan mezelf denk als ik naar mijn gezicht kijk

Ik herken mezelf niet

Maar dan verschijnt er een mooie glimlach op mijn gezicht en zeg ik tegen mezelf dat ik identiek ben aan jou

Hé, je wilt me ​​veranderen...