Io Non Lascio Traccia - Negramaro

E' pallido il mio viso sembro quasi morto

Non sento più le mani e l’odio che ti porto

E come fossi d’olio scivoli addosso

E non mi importa tanto poi di questo fosso

Sul ciglio posso stare

Senza dover pensare

Al rischio di cadere giù

Che tanto se anche fosse dal mio cranio rotto

Non ne verrebbe fuori mica vino rosso

Ma solo il tuo pensiero su di me riflesso

Arrugginito dentro come un chiodo fisso

Che su un ciglio sa restare

Per questo senz’avere

Paura di cadere giù

Io non lascio traccia

Come pioggia sulla neve

Quando cado mi confondo

Con quello che già c'è

Si scioglie la mia faccia

Nel fango dei ricordi

Quando vivo mi confondi

Con quello che già c'è

Sono invisibile

Non ho del sale sulla lingua e non mi aspetto

Che piovano parole tanto qui è un deserto

La voce che si asciuga e resta dentro al petto

E non c'è rischio che si perda per difetto

Se zitto sai restare

Non devi più pensare

Al rischio di cadere giù

Io non lascio traccia

Come pioggia sulla neve

Quando cado mi confondo

Con quello che già c'è

Si scioglie la mia faccia

Nel fango dei ricordi

Quando vivo mi confondi

Con quello che già c'è

Sono invisibile

E mi manca l’aria

E mi manca il fiato

E non ha sapore

Questa mia pelle senza odore

E ancora mi credi

Fatto di niente

E non ti accorgi che son io

A scegliere di essere

Pioggia su neve

Su quello che già c'è

Sono invisibile

Io non lascio traccia

Come pioggia sulla neve

Quando cado mi confondo

Con quello che già c'è

Si scioglie la mia faccia

Nel fango dei ricordi

Quando vivo mi confondi

Con quello che già c'è

Sono invisibile

Mijn gezicht is bleek, ik zie er bijna dood uit

Ik voel niet langer de handen en de haat die ik je breng

En alsof je van olie bent, glijd je verder

En ik geef niet zo veel om deze sloot

Ik kan aan de rand blijven

Zonder na te hoeven denken

Met het risico om te vallen

Wat veel als het zelfs van mijn gebroken schedel was

Er zou geen rode wijn uit komen

Maar alleen jouw gedachten over mij weerspiegelden

Van binnen verroest als een vaste spijker

Wie weet hoe je op het randje kunt blijven

Hiervoor zonder

Angst om te vallen

ik laat geen sporen na

Als regen op sneeuw

Als ik val, raak ik in de war

Met wat er al is

Mijn gezicht smelt

In de modder van herinneringen

Als ik leef, breng je me in de war

Met wat er al is

ik ben onzichtbaar

Ik heb geen zout op mijn tong en ik verwacht het ook niet

Dat het hier zoveel woorden regent is een woestijn

De stem die opdroogt en in de borst blijft

En er is geen risico dat het standaard verloren gaat

Als je je mond houdt, mag je blijven

Je hoeft niet meer na te denken

Met het risico om te vallen

ik laat geen sporen na

Als regen op sneeuw

Als ik val, raak ik in de war

Met wat er al is

Mijn gezicht smelt

In de modder van herinneringen

Als ik leef, breng je me in de war

Met wat er al is

ik ben onzichtbaar

En ik mis de lucht

En ik ben buiten adem

En het heeft geen smaak

Deze geurloze huid van mij

En je gelooft me nog steeds

Gemaakt van niets

En je beseft niet dat ik het ben

Kiezen om te zijn

Regen op sneeuw

Over wat er al is

ik ben onzichtbaar

ik laat geen sporen na

Als regen op sneeuw

Als ik val, raak ik in de war

Met wat er al is

Mijn gezicht smelt

In de modder van herinneringen

Als ik leef, breng je me in de war

Met wat er al is

ik ben onzichtbaar