У церкви стояла карета - Надежда Кадышева

У церкви стояла карета,

Там пышная свадьба была,

Все гости нарядно одеты,

Невеста всех краше была.

На ней было белое платье,

Венок был приколот из роз,

Она на святое распятье

Смотрела сквозь радугу слез.

Горели венчальные свечи,

Невеста стояла бледна,

Священнику клятвенной речи

Сказать не хотела она.

Когда ей священник на палец

Надел золотое кольцо,

Из глаз ее горькие слезы

Ручьем потекли на лицо.

Я слышал, в толпе говорили:

«Жених неприглядный такой,

Напрасно девицу сгубили».

И вышел я вслед за толпой

Er stond een rijtuig bij de kerk,

Er was een grote bruiloft

Alle gasten zijn netjes gekleed,

De bruid was de mooiste van allemaal.

Ze droeg een witte jurk

De krans was gespeld uit rozen,

Ze staat op een heilig kruisbeeld

Ik keek door een regenboog van tranen.

Trouwkaarsen branden

De bruid stond bleek

Tot de priester van de eedtoespraak

Ze wilde het niet zeggen.

Als ze een priester aan haar vinger heeft

Doe een gouden ring om

Uit haar ogen bittere tranen

De stroom stroomde op het gezicht.

Ik hoorde de menigte zeggen:

"De bruidegom is zo lelijk,

Tevergeefs hebben ze het meisje geruïneerd.

En ik ging achter de menigte aan