Ты войдёшь в круг - Надежда Кадышева, Золотое кольцо

Ты войдешь в круг из моих рук

И развеешься шепотом, трепетом, горечью губ.

Переждав дождь, ты уйдёшь прочь,

Мы не можем остаться с тобой на одном берегу.

Каждый шаг вверх до тебя — грех,

И чем выше взлетел, тем трудней не упасть и пропасть.

Каждый вздох твой — словно Бог мой,

Только завтрашний ветер уже вспоминает про нас.

Припев:

Несправедливы законы природы:

Гений, злодей — все равно.

Мы либо счастливы, либо свободны,

Третьего нам не дано.

И пока ты все мои сны,

Два дыханья в одном и два сердца, как будто одно,

Я прошу лишь, не смотри вниз

И назад не смотри — только небо у нас за спиной.

Выше нас-свет, только нас — нет

И расплавленный воск — это всё, чем закончится сон.

И сгорит день, где твоя тень,

Улетела, как птица, прощаясь до лучших времён.

Припев:

Несправедливы законы природы:

Гений, злодей — все равно.

Мы либо счастливы, либо свободны,

Третьего нам не дано.

Je komt uit mijn handen in de cirkel

En je zult verdwijnen met een fluistering, beven, bitterheid van je lippen.

Na wachten op de regen, ga je weg,

We kunnen niet bij jou aan dezelfde kust blijven.

Elke stap naar jou toe is een zonde

En hoe hoger je vliegt, hoe moeilijker het is om niet te vallen en te vallen.

Elke ademhaling die je neemt is als mijn God

Alleen de wind van morgen herinnert zich ons al.

Refrein:

Onrechtvaardige natuurwetten:

Genie, schurk, het maakt niet uit.

We zijn blij of vrij

We krijgen geen derde.

En terwijl jij al mijn dromen bent,

Twee ademhalingen in één en twee harten, alsof één,

Het enige wat ik vraag is, kijk niet naar beneden

En kijk niet achterom - alleen de lucht is achter ons.

Boven ons is licht, alleen wij niet

En gesmolten was is het enige dat de droom zal beëindigen.

En de dag zal branden, waar is je schaduw,

Ze vloog weg als een vogel, afscheid nemend tot betere tijden.

Refrein:

Onrechtvaardige natuurwetten:

Genie, schurk, het maakt niet uit.

We zijn blij of vrij

We krijgen geen derde.