Птицы улетели - Надежда Кадышева, Золотое кольцо

Когда осыпаются липы в раскосый осенний закат,

Сквозь все причитания и всхлипы на юг журавли полетят.

Там стелется дым повечерия на склоне осеннего дня,

Роняя над родиной перья, летят и не видят меня.

Припев:

Ничего, что птицы улетели, и в окне горит мутная заря,

То, что мы с тобою не допели, после допоем, проще говоря.

И чудится звонкий твой голос, ты молод и влюблен,

А сердце в стихах раскололось, и бредит малиновый звон.

Душе не уйти от погони и страсти нельзя уталить,

И медленно красные кони по небу пытаются плыть.

Припев:

Ничего, что птицы улетели, и в окне горит мутная заря,

То, что мы с тобою не допели, после допоем, проще говоря.

Ничего, что птицы улетели, и в окне горит мутная заря,

То, что мы с тобою не допели, после допоем, проще говоря.

Wanneer linden afbrokkelen in een schuine herfstzonsondergang,

Door alle klaagzangen en snikken heen, zullen de kraanvogels naar het zuiden vliegen.

Er is de rook van Compline op de helling van de herfstdag,

Veren laten vallen over het vaderland, ze vliegen en zien me niet.

Refrein:

Niets dat de vogels zijn weggevlogen, en een modderige dageraad brandt in het raam,

Wat jij en ik nog niet hebben gezongen, maken we daarna af, met andere woorden.

En je sonore stem lijkt te zijn, je bent jong en verliefd,

En het hart in verzen gespleten, en karmozijnrood rinkelende raves.

De ziel kan niet ontsnappen aan de jacht en passie kan niet worden uitgeblust,

En langzaam proberen de rode paarden door de lucht te zwemmen.

Refrein:

Niets dat de vogels zijn weggevlogen, en een modderige dageraad brandt in het raam,

Wat jij en ik nog niet hebben gezongen, maken we daarna af, met andere woorden.

Niets dat de vogels zijn weggevlogen, en een modderige dageraad brandt in het raam,

Wat jij en ik nog niet hebben gezongen, maken we daarna af, met andere woorden.