Печальный ветер - Надежда Кадышева

Отчего за окном вдруг погасли зарницы,

И нежданно слеза покатилась из глаз?

Просто ветер ночной тронул нежно ресницы,

Так же нежно, как ты целовал их не раз.

Эх, зачем ты мне, ветер, принес

Шум давно облетевших берез,

Запах трав, что давно отцвели,

Эхо счастья, что скрылось вдали?

Пожалей ты меня, пожалей,

Ты не вей мне с далеких полей,

Не буди ты несбывшихся снов,

Не тревожь отгоревших костров.

Где ты, счастье мое, где вы, яблони в белом,

Травы, полные звезд, сладкий сон на лугу?

Ты прости, что тебя я сберечь не сумела,

Ты прости, что тебя я забыть не могу.

Эх, зачем ты мне, ветер, принес

Шум давно облетевших берез,

Запах трав, что давно отцвели,

Эхо счастья, что скрылось вдали?

Пожалей ты меня, пожалей,

Ты не вей мне с далеких полей,

Не буди ты несбывшихся снов,

Не тревожь отгоревших костров.

Я не знаю сама, что случилось со мною.

Неужели опять сердце просит любви?

Милый ветер, прошу, пролетай стороною,

А меня за собой не мани, не зови.

Эх, зачем ты мне, ветер, принес

Шум давно облетевших берез,

Запах трав, что давно отцвели,

Эхо счастья, что скрылось вдали?

Пожалей ты меня, пожалей,

Ты не вей мне с далеких полей,

Не буди ты несбывшихся снов,

Не тревожь отгоревших костров.

Waarom ging de bliksem plotseling uit buiten het raam,

En ineens rolde er een traan uit je ogen?

Alleen de nachtwind raakte zachtjes de wimpers,

Net zo teder als je ze meer dan eens hebt gekust.

Oh, waarom heb je me meegebracht, de wind?

Het geluid van lang omcirkelde berken,

De geur van kruiden die lang geleden zijn vervaagd

Een echo van geluk die zich in de verte verstopte?

Heb medelijden met mij, heb medelijden met mij

Je brengt me niet van verre velden,

Maak geen onvervulde dromen wakker,

Verstoor geen uitgebrande branden.

Waar ben je, mijn geluk, waar ben je, appelbomen in het wit,

Gras vol sterren, zoete droom in de wei?

Vergeef me dat ik je niet kon redden,

Vergeef me dat ik je niet kan vergeten.

Oh, waarom heb je me meegebracht, de wind?

Het geluid van lang omcirkelde berken,

De geur van kruiden die lang geleden zijn vervaagd

Een echo van geluk die zich in de verte verstopte?

Heb medelijden met mij, heb medelijden met mij

Je brengt me niet van verre velden,

Maak geen onvervulde dromen wakker,

Verstoor geen uitgebrande branden.

Ik weet zelf niet wat er met mij is gebeurd.

Vraagt ​​het hart weer om liefde?

Lieve wind, vlieg alsjeblieft voorbij

En wenk me niet, bel me niet.

Oh, waarom heb je me meegebracht, de wind?

Het geluid van lang omcirkelde berken,

De geur van kruiden die lang geleden zijn vervaagd

Een echo van geluk die zich in de verte verstopte?

Heb medelijden met mij, heb medelijden met mij

Je brengt me niet van verre velden,

Maak geen onvervulde dromen wakker,

Verstoor geen uitgebrande branden.