Отговорила роща золотая - Надежда Кадышева

Отговорила роща золотая березовым, веселым языком,

И журавли, печально пролетая, уж не жалеют больше ни о ком.

И журавли, печально пролетая, уж не жалеют больше ни о ком.

Стою один среди равнины голой, а журавлей относит ветер вдаль,

Я полон дум о юности веселой, но ничего в прошедшем мне не жаль.

Я полон дум о юности веселой, но ничего в прошедшем мне не жаль.

Не жаль мне лет, растраченных напрасно, не жаль души сиреневую цветь.

В саду горит костер рябины красной, но никого не может он согреть.

В саду горит костер рябины красной, но никого не может он согреть.

Отговорила роща золотая березовым, веселым языком,

И журавли, печально пролетая, уж не жалеют больше ни о ком.

И журавли, печально пролетая, уж не жалеют больше ни о ком.

Het gouden bos ontraden met een berk, vrolijke tong,

En de kraanvogels, die helaas vliegen, hebben geen spijt meer van iemand anders.

En de kraanvogels, die helaas vliegen, hebben geen spijt meer van iemand anders.

Ik sta alleen in het midden van de naakte vlakte, en de wind draagt ​​de kraanvogels ver,

Ik ben vol gedachten over mijn vrolijke jeugd, maar ik heb nergens spijt van in het verleden.

Ik ben vol gedachten over mijn vrolijke jeugd, maar ik heb nergens spijt van in het verleden.

Ik heb geen medelijden met de jaren die tevergeefs zijn verspild, ik heb geen medelijden met de lila bloesem van de ziel.

In de tuin brandt een rood lijsterbesvuur, maar het kan niemand verwarmen.

In de tuin brandt een rood lijsterbesvuur, maar het kan niemand verwarmen.

Het gouden bos ontraden met een berk, vrolijke tong,

En de kraanvogels, die helaas vliegen, hebben geen spijt meer van iemand anders.

En de kraanvogels, die helaas vliegen, hebben geen spijt meer van iemand anders.