Моя сладкая боль - Надежда Кадышева

Над Москвой надо мною небо кается,

И с утра сверху плачет и падет дождь.

В небесах тучи с ветром встречаются,

Наши чувства уходят, и их не вернёшь.

Припев:

Забери не гони, моя сладкая боль,

Мои мысли со мной, пусть останутся мне.

На глаза и на сердце надену вуаль,

Без вины мои чувства, наверно во сне.

Наши первые дни и последние встречи,

Так похожи глаза, но разнятся слова.

Ты сказал, я люблю — тихо обнял за плечи,

А потом разлюбил — виновата сама.

Припев:

Забери не гони, моя сладкая боль,

Мои мысли со мной, пусть останутся мне.

На глаза и на сердце надену вуаль,

Без вины мои чувства, наверно во сне.

Я сегодня смеюсь, а душою я плачу,

Нам осталось немного, прошу, подожди.

Я давно не живу, просто время я трачу,

А вокруг пустота и сплошные дожди.

Припев:

Забери не гони, моя сладкая боль,

Мои мысли со мной, пусть останутся мне.

На глаза и на сердце надену вуаль,

Без вины мои чувства, наверно во сне.

По любимым дорогам утраченных дней,

Я уйду, чтобы снова найти и вернуться.

Не пытайся искать, не увидишь теней,

Свои мысли заставлю, любить и бороться.

Припев:

Забери не гони, моя сладкая боль,

Мои мысли со мной, пусть останутся мне.

На глаза и на сердце надену вуаль,

Без вины мои чувства наверно во сне.

Забери не гони, моя сладкая боль,

Мои мысли со мной, пусть останутся мне.

На глаза и на сердце надену вуаль,

Без вины мои чувства наверно во сне.

Boven mij boven Moskou bekeert de hemel zich,

En 's morgens huilt het van boven en valt de regen.

In de lucht ontmoeten wolken de wind,

Onze gevoelens gaan weg en je kunt ze niet terugkrijgen.

Refrein:

Neem weg, rijd niet, mijn zoete pijn,

Mijn gedachten zijn bij mij, laat ze bij mij blijven.

Ik zal een sluier over mijn ogen en mijn hart leggen,

Zonder schuldgevoel zijn mijn gevoelens waarschijnlijk in een droom.

Onze eerste dagen en laatste ontmoetingen,

De ogen lijken zo op elkaar, maar de woorden zijn anders.

Je zei, ik hou van - stilletjes omhelsde mijn schouders,

En toen viel ik uit liefde - het is mijn eigen schuld.

Refrein:

Neem weg, rijd niet, mijn zoete pijn,

Mijn gedachten zijn bij mij, laat ze bij mij blijven.

Ik zal een sluier over mijn ogen en mijn hart leggen,

Zonder schuldgevoel zijn mijn gevoelens waarschijnlijk in een droom.

Vandaag lach ik, en huil ik met mijn ziel,

We hebben niet veel meer, een ogenblik geduld.

Ik heb een lange tijd niet geleefd, ik verspil gewoon tijd,

En overal is leegte en aanhoudende regens.

Refrein:

Neem weg, rijd niet, mijn zoete pijn,

Mijn gedachten zijn bij mij, laat ze bij mij blijven.

Ik zal een sluier over mijn ogen en mijn hart leggen,

Zonder schuldgevoel zijn mijn gevoelens waarschijnlijk in een droom.

Op de favoriete wegen van verloren dagen,

Ik zal vertrekken om te vinden en weer terug te keren.

Probeer niet te kijken, je zult de schaduwen niet zien

Ik zal mijn gedachten dwingen lief te hebben en te vechten.

Refrein:

Neem weg, rijd niet, mijn zoete pijn,

Mijn gedachten zijn bij mij, laat ze bij mij blijven.

Ik zal een sluier over mijn ogen en mijn hart leggen,

Zonder schuldgevoel zijn mijn gevoelens waarschijnlijk in een droom.

Neem weg, rijd niet, mijn zoete pijn,

Mijn gedachten zijn bij mij, laat ze bij mij blijven.

Ik zal een sluier over mijn ogen en mijn hart leggen,

Zonder schuldgevoel zijn mijn gevoelens waarschijnlijk in een droom.