Москва златоглавая - Надежда Кадышева

Москва златоглавая, звон колоколов,

Царь-пушка державная, аромат пирогов.

Припев:

Конфетки-бараночки, словно лебеди, саночки.

«Эх, вы, кони залётные!»

Слышна песнь с облучка.

Гимназистки румяные, от мороза чуть пьяные,

Грациозно сбивают рыхлый снег с каблучка.

Помню тройку удалую, вспышки дальних зарниц,

Твою позу усталую, трепет длинных ресниц.

Всё прошло, всё умчалося в невозвратную даль.

Ничего не осталося, лишь тоска да печаль.

Припев:

Конфетки-бараночки, словно лебеди, саночки.

«Эх, вы, кони залётные!»

Слышна песнь с облучка.

Гимназистки румяные, от мороза чуть пьяные,

Грациозно сбивают рыхлый снег с каблучка.

Moskou met gouden koepels, klokkengelui,

Soeverein Tsar Cannon, de geur van taarten.

Refrein:

Snoepjes-lammeren, zoals zwanen, sleeën.

"O, verdwaalde paarden!"

Uit de straal klinkt een lied.

De schoolmeisjes zijn rossig, licht dronken van de kou,

Sierlijk slaan ze sneeuw van hun hielen.

Ik herinner me het gedurfde trio, flitsen van verre bliksem,

Je houding is moe, het fladderen van lange wimpers.

Alles is voorbij, alles is de onherstelbare afstand in gesneld.

Niets meer, alleen melancholie en verdriet.

Refrein:

Snoepjes-lammeren, zoals zwanen, sleeën.

"O, verdwaalde paarden!"

Uit de straal klinkt een lied.

De schoolmeisjes zijn rossig, licht dronken van de kou,

Sierlijk slaan ze sneeuw van hun hielen.