Дороги России - Надежда Кадышева, Золотое кольцо

Дороги России, России моей,

Как белые крылья её лебедей.

Обнимут, поднимут, развеют печаль,

Дороги России, бескрайняя даль.

Куда вы ведёте, дороги, куда?

Туда, где колодцев святая вода.

Дороги России, ромашек луга,

Дожди проливные, по пояс снега.

Сойдутся на миг у родного крыльца,

И снова дорогам не видно конца.

Куда вы ведёте, дороги, куда?

Туда, где кукушка считает года.

Дороги России, сплетение рек,

Берёзы густые подарят ночлег.

Обнимут, поднимут, развеют печаль,

Дороги России, бескрайняя даль.

Куда вы ведёте, дороги, куда?

Туда, где на счастье упала звезда.

Wegen van Rusland, mijn Rusland,

Zoals de witte vleugels van haar zwanen.

Ze zullen omhelzen, optillen, verdriet verdrijven,

Wegen van Rusland, eindeloze afstand.

Waar leid je heen, wegen, waar?

Waar bronnen met heilig water zijn.

Wegen van Rusland, weiden van madeliefjes,

Zware regenval, riemdiepe sneeuw.

Ze zullen een moment samenkomen op hun geboorteportaal,

En opnieuw hebben de wegen geen einde in zicht.

Waar leid je heen, wegen, waar?

Waar de koekoek de jaren telt.

Wegen van Rusland, plexus van rivieren,

Dikke berken zorgen voor een overnachting.

Ze zullen omhelzen, optillen, verdriet verdrijven,

Wegen van Rusland, eindeloze afstand.

Waar leid je heen, wegen, waar?

Waar een ster viel op geluk.