Бывали дни веселые - Надежда Кадышева, Золотое кольцо

Бывали дни весёлые,

Гулял я, молодец,

Не знал тоски-кручинушки,

Был вольный удалец.

Бывало, вспашешь пашенку,

Лошадок запряжёшь,

А сам тропой знакомою

В заветный дом пойдёшь.

Иду, там дожидается

Красавица моя,

Глаза полуоткрытые

С улыбкою всегда.

Она, моя хорошая,

Забыла про меня,

Забыла и покинула,

В хоромы жить пошла.

Живёт у чёрта старого,

Как в клетке золотой,

Наряжена, как куколка,

С распущенной косой.

Напала мысль злодейская,

Впотьмах нашёл топор,

Простился c отцом, матерью,

Сам вышел через двор.

Иду, а ночка тёмная,

Вдали журчал ручей,

И дело совершилося,

С тех пор я стал злодей.

Теперь в Сибирь на каторгу

Угонят молодца,

За девку черноокую,

За чёрта, за купца.

Бывали дни весёлые,

Гулял я, молодец,

Не знал тоски-кручинушки,

Был вольный удалец.

Не знал тоски-кручинушки,

Был вольный удалец.

Er waren gelukkige dagen

Ik liep, goed gedaan,

Ik kende de verlangen-kruchinushki niet,

Er was een zzp'er.

Vroeger ploegde je akkerland,

Zet de paarden vast

En ik ken zelf het pad

Je gaat naar het gekoesterde huis.

Ik ga, wacht daar

Mijn schoonheid

Ogen half open

Altijd met een glimlach.

Ze is mijn goed

Vergeet mij

Vergeten en vertrokken

Ik ging in de herenhuizen wonen.

Woont op het oude van de duivel

Als in een gouden kooi

Verkleed als een pop

Met losse vlecht.

Een gemene gedachte kwam,

In het donker vond ik een bijl

afscheid van vader, moeder,

Hij liep door de tuin.

Ik ga, en de nacht is donker,

In de verte kabbelde een stroom,

En de daad is volbracht

Sindsdien ben ik een slechterik geworden.

Nu naar Siberië voor dwangarbeid

De jongere is ontvoerd

Voor een meisje met zwarte ogen

Voor de hel, voor de koopman.

Er waren gelukkige dagen

Ik liep, goed gedaan,

Ik kende de verlangen-kruchinushki niet,

Er was een zzp'er.

Ik kende de verlangen-kruchinushki niet,

Er was een zzp'er.