Бирюзовые колечки - Надежда Кадышева

Пой, играй, гитара моя милая, да разгони тоску мою печаль.

Прощай, жизнь моя цыганская, ничего теперь не жаль.

Прощайте, пляски, пляски огневые, да голубой далёкий взор.

Моя родина, родина — полянка, мой отец — цыган родной.

Моя родина, родина — полянка, мой отец — цыган родной.

Во зелёной травушке-муравушке, да не найти рассыпанных колец,

Не найти любви-забавушки, да видно счастью здесь конец.

Не найти любви-забавушки, да видно счастью здесь конец.

Ох, бирюзовые золоты колечки раскатились ай да по лужку,

Ты ушел и твои плечики да скрылися в ночную тьму.

Ты ушел и твои плечики да скрылися в ночную тьму.

Пой, играй, гитара моя милая, да разгони тоску мою печаль.

Прощай, жизнь моя цыганская, ничего теперь не жаль.

Прощай, жизнь моя цыганская, ничего теперь не жаль.

Zing, speel, mijn beste gitaar, en verdrijf mijn verdriet.

Vaarwel, mijn zigeunerleven, niets om nu spijt van te hebben.

Vaarwel, dansen, dansen van vuur, ja, blauwe verre blik.

Mijn vaderland, mijn vaderland is een weiland, mijn vader is een inheemse zigeuner.

Mijn vaderland, mijn vaderland is een weiland, mijn vader is een inheemse zigeuner.

In de groene grasmier, maar niet om verspreide ringen te vinden,

Je kunt liefde-plezier niet vinden, ja, het is duidelijk dat geluk hier eindigt.

Je kunt liefde-plezier niet vinden, ja, het is duidelijk dat geluk hier eindigt.

Oh, turquoise gouden ringen rolden oh ja over de weide,

Je ging weg en je schouders verdwenen in de duisternis van de nacht.

Je ging weg en je schouders verdwenen in de duisternis van de nacht.

Zing, speel, mijn beste gitaar, en verdrijf mijn verdriet.

Vaarwel, mijn zigeunerleven, niets om nu spijt van te hebben.

Vaarwel, mijn zigeunerleven, niets om nu spijt van te hebben.