El Ángel Simón - Nacho Vegas

Simón, desde que te fuiste tengo que decir

Que la verdad, no estamos nada mal sin ti

También es cierto que podríamos estar mejor

Pero ya ves, las buenas cosas mueren bajo el sol

Y ahora es la memoria mi guía

Porque eso sí, pienso en ti cada día

Desde aquella mañana de agosto

Reinventada hasta la saciedad

Sin lograr encontrar nada de nada

Ni una explicación ni un por qué

Al que poder aferrarme

Y ahora no sé por qué

Viene a mi mente el colchón

Que tuvimos que bajar Xavi y yo a la basura

Sin poder dejar de mirar esa mancha oscura

Que allí nos dejaste como herencia y recuerdo

Antes de partir en tu último viaje

Probablemente al infierno

Y me vas a disculpar

Si nunca te llevo rosas

Me vas a permitir

Contar algunas cosas

Sobre lo poco que sé

De tus días de vino y rosas

Con todas las bromas

Como aquella en que al pasar delante de una funeraria

Nos decías «agachaos, no vaya a ser

Que os tomen las medidas»

Ese era tu consejo, tu sabio consejo

Y no estuvo mal, pero se te olvidó

Algo importante:

Tú también tenías que agacharte

Sí, tú también tenías que agacharte

Pero nunca quisiste cuidarte

No, nunca quisiste cuidarte

Y quiero pensar que por una vez

Hice algo mejor que tú

Quiero pensar que por una vez

Hice algo mejor

Que tú que ni siquiera

Acabaste esa carta de despedida

Que en el ordenador Santi encontró perdida

Y ahora que perdiste tan absurdamente la partida

Ahora estoy cansado

Y hasta tengo miedo de mi propia vida

Y sé que lo tendré toda la puta vida

Decida lo que decida

Bueno, al final tal vez tuviste suerte

Porque tal vez -dímelo tú-

Mejor que ser un hombre solo y arruinado

Resulte ser, como dijo el juez, «el finado»

(Mientras se tapaba la nariz con su pañuelo)

Y desde cualquier lugar

Dondequiera que ahora te estés pudriendo

Sólo quiero que sepas que ya no te tengo miedo

Que ahora estoy cansado

Y sólo tengo miedo de mi propia vida

Y que sé que lo tendré

Toda la puta vida

Decida lo que decida

Como tú siempre decías

«Formalidad poca, pero que dure»

Como tú siempre decías

Gracias

Así es y así será

Toda mi vida

Simon, sinds je wegging moet ik zeggen

Dat is de waarheid, we zijn helemaal niet slecht zonder jou

Het is ook waar dat we beter kunnen

Maar zie je, goede dingen sterven in de zon

En nu is het geheugen mijn gids

Want ja, ik denk elke dag aan je

Sinds die ochtend in augustus

Opnieuw uitgevonden tot vervelens toe

Zonder ook maar iets te kunnen vinden

Geen uitleg of waarom

waaraan ik me kan vasthouden

En nu weet ik niet waarom

De matras komt voor de geest

Dat Xavi en ik naar de vuilnisbelt moesten

Kan niet stoppen met naar die donkere plek te kijken

Dat je ons daar hebt achtergelaten als erfenis en herinnering

Voordat u op uw laatste reis vertrekt

waarschijnlijk naar de hel

En je gaat me excuseren

Als ik je nooit rozen breng

ga je me toestaan

sommige dingen tellen

Over het weinige dat ik weet

Van je dagen van wijn en rozen

met alle grappen

Zoals die waarin bij het passeren voor een uitvaartcentrum

Je zei tegen ons: "Buig voorover, dat zal het niet zijn

Laat ze je maten opnemen"

Dat was jouw advies, jouw wijze advies

En het was niet slecht, maar je vergat het

Iets belangrijks:

Je moest ook bukken

Ja, jij moest ook bukken

Maar je wilde nooit voor jezelf zorgen

Nee, je wilde nooit voor jezelf zorgen

En dat wil ik een keer bedenken

ik deed het beter dan jij

Dat wil ik een keer bedenken

ik deed het beter

dat je niet eens

Je hebt die afscheidsbrief afgemaakt

Die Santi verloren vond in de computer

En nu je het spel zo absurd hebt verloren

nu ben ik moe

En ik ben zelfs bang voor mijn eigen leven

En ik weet dat ik het mijn hele leven zal hebben

Bepaal wat u beslist

Misschien heb je uiteindelijk geluk gehad

Want misschien -vertel het me-

Beter dan een eenzame blut te zijn

Blijkt, zoals de rechter zei, "de overledene" te zijn

(Terwijl hij zijn neus bedekt met zijn zakdoek)

en overal vandaan

Waar je nu ook aan het wegrotten bent

Ik wil dat je weet dat ik niet meer bang voor je ben

dat ik nu moe ben

En ik ben alleen bang voor mijn eigen leven

En dat ik weet dat ik het zal hebben

het hele verdomde leven

Bepaal wat u beslist

zoals je altijd zei

"Kleine formaliteit, maar het duurt"

zoals je altijd zei

Bedankt

Dat klopt en dat zal het ook zijn

Heel mijn leven