Canción De Palacio #7 - Nacho Vegas

Con todas estas páginas he construido mi mansión en una zona alta de la ciudad,

soleada y residencial.

Me llegó a ofrecer y era una ganga- mano de obra infantil cierta gran

multinacional.

Claro, yo la rechacé.

No saben la de cosas que se escuchan cuando tus paredes son todas de papel.

Anoche oí a dos tipos planear una guerra nuclear mientras me hacía un té.

Y a veces oigo a las ratas

que roen la pared.

Les doy papel de estraza

del que uso yo para sacar la tinta de la piel.

Y vivo así en mi palacio de papel.

Se está bien aquí, se está bien.

La mujer del tiempo anuncia un vendaval,

pero no me iré;

resistiré.

Y se oyen voces que hablan de deshaucio y sé que quieren derribar mi humilde

mansión.

Al parecer pretende abrir aquí una nueva boutique un tal Louis Vuitton.

Puede que lo hable con él

O puede que me atrinchere aquí, y como cualquier animal ya sabré lo que hay que

hacer.

O entienda que si no pierdo la fe es porque jamás llegué a tener una que perder.

Pero en veintiocho años,

vean que la reconstruí

con estas sucias manos

un millar de veces y sigo viviendo así,

como un rey en mi palacio de papel.

Se está bien aquí, se está bien.

La mujer del tiempo anuncia un huracán,

pero no me iré;

resistiré.

Y si hay un fuego aprenderé a arder.

Y si empiezo a arder aprenderé a apagarme.

Y vivo así en mi palacio de papel

(Tengo una razón y volveré a ACTUAR.)

(No hay IMPUNIDAD pero voy a actuar.)

Met al deze pagina's heb ik mijn landhuis gebouwd in een hoog deel van de stad,

zonnig en residentieel.

Hij kwam me aanbieden en het was een koopje: kinderarbeid, geweldig

multinationaal.

Natuurlijk, ik heb het afgewezen.

Ze weten niet wat er wordt gehoord als je muren allemaal van papier zijn.

Gisteravond hoorde ik twee mannen een nucleaire oorlog plannen terwijl ik thee aan het zetten was.

En soms hoor ik de ratten

die aan de muur knagen

Ik geef ze bruin papier

degene die ik gebruik om de inkt uit de huid te krijgen.

En ik leef zo ​​in mijn papieren paleis.

Het is hier goed, het is goed.

De vrouw van het weer kondigt een storm aan,

maar ik ga niet;

ik zal me verzetten.

En er klinken stemmen die spreken van uitzetting en ik weet dat ze mijn nederige willen neerhalen

Herenhuis.

Blijkbaar is een zekere Louis Vuitton van plan hier een nieuwe boetiek te openen.

Ik kan het er met hem over hebben

Of misschien verschans ik me hier, en zoals elk dier weet ik al wat ik moet doen.

Te doen.

Of begrijp dat als ik het geloof niet verlies, dat komt omdat ik er nooit een heb gehad om te verliezen.

Maar over achtentwintig jaar,

zie dat ik het heb herbouwd

met deze vuile handen

duizend keer en ik leef nog steeds zo,

Als een koning in mijn papieren paleis.

Het is hier goed, het is goed.

De weervrouw kondigt een orkaan aan,

maar ik ga niet;

ik zal me verzetten.

En als er vuur is, zal ik leren branden.

En als ik begin te verbranden, zal ik leren mezelf uit te schakelen.

En ik leef zo ​​in mijn papieren paleis

(Ik heb een reden en ik zal opnieuw HANDELEN.)

(Er is geen straffeloosheid, maar ik ga handelen.)