Sabato sera - Mostro

Ehi, ce l’hai un momento?

È la sesta volta che ti chiamo e trovo sempre spento

È sabato sera, non so dove cazzo sei

Spero almeno che tu ti stia divertendo

Io sono seduto sopra il pavimento

Pensavo: «Quanto è triste questo appartamento»

Il lavandino perde ancora e a parte questo

Ho una calibro nove sotto il mento

Sai, volevo solo dirti quello

Che in tutti questi anni io non ti ho mai detto

Ti ho chiamata non per nulla d’importante

Ma perché tu mi dessi solo un valido motivo

Per non premere il grilletto

Ma in fondo non vedo cosa cambi

Visto che sono già morto

Dentro, da troppo tempo

Rumore bianco in sottofondo e il mio volto spento

E la cosa che mi fa più male

È che non mi fa più male

E la cosa che mi fa più male

Hé, heb je even?

Het is de zesde keer dat ik je bel en ik vind het altijd uitgeschakeld

Het is zaterdagavond, ik weet niet waar je verdomme bent

Ik hoop dat je het in ieder geval naar je zin hebt

Ik zit op de grond

Ik dacht: "Hoe triest is dit appartement"

De gootsteen lekt nog steeds en anders dan dat

Ik heb een negen meter onder mijn kin

Weet je, ik wilde je dat gewoon vertellen

Wat ik je in al die jaren nooit heb verteld

Ik belde je niet voor niets belangrijks

Maar voor jou om me alleen een geldige reden te geven

Niet om de trekker over te halen

Maar eigenlijk zie ik niet wat er verandert

Aangezien ik al dood ben

Binnen, te lang

Witte ruis op de achtergrond en mijn gezicht dof

En wat me het meeste pijn doet

Het is gewoon dat het geen pijn meer doet

En wat me het meeste pijn doet