To Whom It May Concern - Million Dead

Tonight will be the last night of my record-breakingly successful run in the

lead role of the greatest play of the century.

Unprecedentedly warm praise from critics and public alike has met my portrayal

of a man at his desk who gives a damn.

«Oh, oh, oh, if I could only see the clear blue sky from my office window,

oh, oh, oh, it would only take a steel grey day and I’d take my bow.»

And I’d like to thank all my friends and fans for always pushing me to soldier

on.

So one last time (for the cameras) my greatest soliloquy:

«Oh, oh, oh, if I could only see the clear blue sky from my office window,

oh, oh, oh, it would only take a steel grey day and I’d take my bow.»

To whom it may concern: I’d like to nominate myself

to receive an award as a small symbol of recognition

for my body of work — a lifetime of selling my body to pay the bills.

But my heart and my mind are mine, mine, you will not win this war — this is

just a battle.

Oh, oh, oh, well I’ve surrendered to my physical attendance here,

but no, no, no, you will not take my soul — let’s we forget why I’m sitting

here.

My letter to the human resources department says «You started a war so you’ll

get what you started.»

I’m only working here because I need the fucking money.

Vanavond is de laatste avond van mijn recordbrekend succesvolle run in de

hoofdrol van het grootste toneelstuk van de eeuw.

Ongekend warme lof van critici en publiek heeft mijn portret ontmoet

van een man aan zijn bureau die het kan schelen.

«Oh, oh, oh, als ik de helderblauwe lucht maar kon zien vanuit mijn kantoorraam,

oh, oh, oh, het zou maar een staalgrijze dag duren en ik zou mijn boog nemen.»

En ik wil graag al mijn vrienden en fans bedanken dat ze me altijd tot soldaat hebben geduwd

Aan.

Dus nog een laatste keer (voor de camera's) mijn grootste monoloog:

«Oh, oh, oh, als ik de helderblauwe lucht maar kon zien vanuit mijn kantoorraam,

oh, oh, oh, het zou maar een staalgrijze dag duren en ik zou mijn boog nemen.»

Aan wie het aangaat: ik wil mezelf graag nomineren

om een ​​onderscheiding te ontvangen als een klein symbool van erkenning

voor mijn werk - een leven lang mijn lichaam verkopen om de rekeningen te betalen.

Maar mijn hart en mijn geest zijn van mij, van mij, je zult deze oorlog niet winnen - dit is

gewoon een strijd.

Oh, oh, oh, nou ik heb me overgegeven aan mijn fysieke aanwezigheid hier,

maar nee, nee, nee, je zult mijn ziel niet nemen - laten we vergeten waarom ik zit

hier.

In mijn brief aan de afdeling personeelszaken staat: "Je bent een oorlog begonnen, dus je zult"

krijg waar je aan begonnen bent.»

Ik werk hier alleen omdat ik het geld nodig heb.