Relentless - Million Dead

The footnote swallows the page.

Today New York kind of looks like Beirut

But Beirut never looked like New York.

Yet New York kind of cuts to the quick as it quickens.

The dispossessed define the dying age.

We were so wrapped up in the internecine strife

Of the last of the so-called 'european'centuries,

My compadres,

That we didn’t see it coming.

So the footnote works its way up from the bottom of the page,

Filled with a certain understandable sense of rage

At justice unforthcoming.

I have seen two feet standing proud in the sand,

Cathedrals worn away by the rain,

New dawns bringing season’s change

Relentless.

De voetnoot slokt de pagina op.

Vandaag lijkt New York een beetje op Beiroet

Maar Beiroet zag er nooit uit als New York.

Toch bezuinigt New York op het snelle als het versnelt.

De onteigenden bepalen de stervende leeftijd.

We waren zo verwikkeld in de interne strijd

Van de laatste van de zogenaamde 'europese' eeuwen,

Mijn kameraden,

Dat we het niet zagen aankomen.

Dus de voetnoot werkt omhoog vanaf de onderkant van de pagina,

Gevuld met een zeker begrijpelijk gevoel van woede

Bij justitie onverwachts.

Ik heb twee voeten trots in het zand zien staan,

Kathedralen afgesleten door de regen,

Nieuwe dageraad die de verandering van het seizoen brengt

Ongenadig.