Holloway Prison Blues - Million Dead

The leg bone is connected to the

Foot bone is connected to the

Export processing zones

And it’s nothing we condone

But everybody owns

A pair of those shoes

The bloodstream gets its sugar from the

Intestine gets its sugar from the

Supermarket chain

That left the village drained

Every high street, same soulless refrain

I looked a little closer at

The walls of my house

And to my surprise

They were made out of glass

So I made my way softly

Towards my front door

But to my surprise

It was bolted shut and barred

The newspaper reads like

A list of charges brought against me

So I’m changing my plea to

An open address to the jury

I confess that I was there

On that grassy knoll

And I confess I helped fake

The moon landings as well

But I confess I’ve yet to

Let slip my lowest low

There’ve been times when

I’ve pretended I didn’t know

About my skeleton

Your honor, I swear that I can explain

There are mitigating factors to consider

In this case, I was looking out

Of a window to the west

Francis Fukyama took me by the arm

Won me over with his famous

Intellectual charm

Swore this beauty wouldn’t do any harm

We didn’t look east

Because the sun was setting

It’s easy to lose yourself

In the faintest reflection in the

Pane of a window

I suspect that I’ve lost myself

In the guilty reflection of

The pain that it lets through

I must confess I’ve started

Throwing stones

Around the house

I don’t mean to moan

But I never even

Signed the lease

Het beenbot is verbonden met de

Voetbeen is verbonden met de

Verwerkingszones exporteren

En het is niets dat we goedpraten

Maar iedereen bezit

Een paar van die schoenen

De bloedbaan haalt zijn suiker uit de

Darm haalt zijn suiker uit de

Supermarktketen

Dat liet het dorp leeglopen

Elke hoofdstraat, hetzelfde zielloze refrein

Ik heb wat beter gekeken naar

De muren van mijn huis

En tot mijn verbazing

Ze waren gemaakt van glas

Dus ik baande me zachtjes een weg

Op weg naar mijn voordeur

Maar tot mijn verbazing

Het was dichtgeschroefd en geblokkeerd

De krant leest als

Een lijst met aanklachten die tegen mij zijn ingediend

Dus ik verander mijn pleidooi in:

Een open toespraak tot de jury

Ik beken dat ik erbij was

Op dat met gras begroeide heuveltje

En ik beken dat ik hielp nep

Ook de maanlandingen

Maar ik beken dat ik dat nog moet doen

Laat slip mijn laagste laag

Er zijn tijden geweest dat

Ik heb gedaan alsof ik het niet wist

Over mijn skelet

Edelachtbare, ik zweer dat ik het kan uitleggen

Er zijn verzachtende factoren om rekening mee te houden

In dit geval keek ik uit

Van een raam op het westen

Francis Fukyama nam me bij de arm

Heeft me gewonnen met zijn beroemde

Intellectuele charme

Ik zwoer dat deze schoonheid geen kwaad zou doen

We keken niet naar het oosten

Omdat de zon onderging

Het is gemakkelijk om jezelf te verliezen

In de zwakste weerspiegeling in de

Deelvenster van een venster

Ik vermoed dat ik mezelf kwijt ben

In de schuldige reflectie van

De pijn die het doorlaat

Ik moet bekennen dat ik ben begonnen

Stenen gooien

Rond het huis

Ik wil niet zeuren

Maar ik heb zelfs nooit

De huurovereenkomst getekend