A Song to Ruin - Million Dead

A lone voice crying in the wilderness

Make the straight way for the coming of the—

A dry throat stutters on an empty vision

Of milk and honey and desolate quiet

A dry mouth falters on the opening blast of a song to ruin

What it left behind

A bare sole longing for the feel of concrete

And a lone voice crying in the wilderness

I have these dreams when I’m feeling sick

Of unfinished patterns that I can’t collate at all

Of an inward breath in a land bereft of uncrippled figures

Of an exhalation

Of the himavant

Of a pulse

Een eenzame stem die huilt in de wildernis

Maak de rechte weg voor de komst van de—

Een droge keel stottert bij een leeg zicht

Van melk en honing en desolate stilte

Een droge mond hapert bij de opening van een nummer om te verpesten

Wat het achterliet

Een blote zool verlangen naar het gevoel van beton

En een eenzame stem die roept in de wildernis

Ik heb deze dromen als ik me ziek voel

Van onvoltooide patronen die ik helemaal niet kan verzamelen

Van een innerlijke adem in een land verstoken van ongerimpelde figuren

Van een uitademing

Van de himavant

Van een puls