Умчались грозы - Михаил Звездинский

Сын поварихи и лекальщика,

Я в детстве был примерным мальчиком,

Послушным сыном и отличником

Гордилась дружная семья.

Но мне, невинному тогда ещё,

Попались пьющие товарищи,

На вечеринках и в компаниях

Пропала молодость моя.

Увяли розы, умчались грёзы,

И над землёю день угрюмый встаёт,

Проходят годы, но нет исхода,

И мать-старушка слёзы горькие льёт.

De zoon van een kok en een patroonmaker,

Ik was een voorbeeldige jongen in de kindertijd,

Gehoorzame zoon en uitstekende leerling

De vriendelijke familie was trots.

Maar voor mij, toen nog onschuldig,

Betrapt op drinkende kameraden

Op feesten en in bedrijven

Mijn jeugd is weg.

Rozen verdorden, dromen snelden weg,

En een sombere dag stijgt op boven de aarde,

Jaren gaan voorbij, maar er is geen resultaat,

En de oude moeder huilt bittere tranen.