Я жду - Михаил Звездинский

Я жду тебя с букетом

В заснеженной Москве.

Горит хрустальным светом

Давно знакомый сквер.

Я вышел на свиданье,

Зима свела с ума,

Меняют очертанья

Деревья и дома.

Снова буду ждать тебя с букетом,

Буду ждать в заснеженной Москве.

Буду ждать тебя зимой и летом,

Несмотря на дождь и снег.

Стою среди метели

На краешке земли.

Трамваи отзвенели

И в темноту ушли.

Вокруг сугробов груды

И больше ничего,

И трудно верить в чудо

Прихода твоего.

С ночного небосвода

Снежинок хоровод,

В такое время года

Надежда не живет.

Но я стою с цветами

И буду ждать, пока

Надежда не растает

Снежинкою в руках.

Ik wacht op je met een boeket

In het besneeuwde Moskou.

Verlicht met kristallicht

Een bekend plein.

Ik ging uit op een date

De winter maakte me gek

Van vorm veranderen

Bomen en huizen.

Ik zal weer op je wachten met een boeket,

Ik wacht in het besneeuwde Moskou.

Ik zal op je wachten in winter en zomer,

Ondanks de regen en sneeuw.

Ik sta midden in een sneeuwstorm

Aan de rand van de aarde.

De trams rinkelden

En ze gingen de duisternis in.

Hoopjes rond de sneeuwbanken

En niets meer,

En het is moeilijk om in een wonder te geloven

Uw aankomst.

Uit de nachtelijke hemel

Sneeuwvlok rondedans,

In deze tijd van het jaar

Hoop leeft niet.

Maar ik sta met bloemen

En ik zal wachten tot

Hoop zal niet vervagen

Sneeuwvlok ter beschikking.