Un jour la liberté - Michel Sardou

Le monde vieillit.

Le monde périt.

Le monde va bientôt disparaître.

Mais ne crains rien.

Un jour prochain,

Il te fera renaître

Fille de Dieu,

Fille de Dieu.

Fille de Dieu,

Fille de Dieu.

Bientôt la terre,

De sang couverte,

Verra l’agneau des cieux paraître.

Mais ne crains rien.

Un jour prochain,

Il nous fera renaître

Fille de Dieu,

Fille de Dieu.

Fille de Dieu,

Fille de Dieu.

Un jour, la liberté,

Cette fille au bras levé,

Belle comme un ciel d'été,

Nous fera renaître.

Un jour, l’humanité,

D’un mot «Fraternité»,

D’un long rêve éveillé,

Elle nous fera renaître,

Elle nous fera renaître.

Mes aïeux furent bons patriotes

Mais n'étaient pas des sans-culottes

Car, n’en déplaise à Robespierre,

Et autres ci-devant derrières,

Le fait de gouverner cul-nu

N’est pas un brevet de vertu.

Si la France était menacée,

Comme eux j’irais mourir à pied,

Peut-être bien au même endroit,

Quelqu’un me dira: «Ça ira !»

Mais qu’on brûle un bout de mon champ,

Alors je me ferais chouan.

Il était déjà vieux, le siècle des Lumières,

Quand il a décidé d’en vivre les idées,

Ignorant les menaces d’une soirée de Brumaire

Qui mangerait en herbe la jeune liberté,

Elle avait de bonnes intentions,

La Révolution.

Dans sa juste révolte et sa belle innocence,

Elle permettait d’un coup à chacun d’exister.

Humain sans rien devoir au hasard de naissance,

Elle nous faisait égaux dans la fraternité.

Elle avait de bonnes intentions,

La Révolution,

La Révolution.

Mes aïeux furent bons patriotes

Mais n'étaient pas des sans-culottes

Car, n’en déplaise a Robespierre,

Et autres ci-devant-derrières,

Le fait de gouverner cul-nu

N’est pas un brevet de vertu.

Si la patrie est en danger,

Je fais serment de m’engager.

J’irai au moulin de Valmy,

Au pont d’Arcole, à Rivoli,

Mais qu’on touche un cheveu des miens,

Et je me ferai vendéen.

Pour proclamer les Droits de l’Homme,

Je m’inscrirai aux Jacobins

Mais comme je crois au droit des hommes,

Je passerai aux Girondins.

Pourquoi a-t-elle si vite, au gré des circonstances,

Oublié l’essentiel des leçons de Voltaire,

Proclamé des suspects, prêché l’intolérance,

Transformé Germinal en un froid Vendémiaire?

Elle avait de bonnes intentions,

La Révolution.

Elle avait de bonnes intentions,

La Révolution.

Un jour, la liberté,

Cette fille au bras levé,

Belle comme un ciel d'été,

Nous fera renaître.

Un jour, l’humanité,

D’un mot «Fraternité»,

D’un long rêve éveillé,

Elle nous fera renaître,

Elle nous fera renaître.

De wereld wordt oud.

De wereld vergaat.

De wereld zal spoedig verdwijnen.

Maar vrees niet.

Een dag binnenkort,

Hij zal je herboren maken

Dochter van God,

Dochter van God.

Dochter van God,

Dochter van God.

Binnenkort de aarde,

Onder het bloed,

Zal het lam des hemels zien verschijnen.

Maar vrees niet.

Een dag binnenkort,

Hij zal ons herboren maken

Dochter van God,

Dochter van God.

Dochter van God,

Dochter van God.

Op een dag, vrijheid,

Dat meisje met de arm omhoog,

Mooi als een zomerse lucht,

Zal ons weer tot leven brengen.

Op een dag, de mensheid,

Van een woord "Broederschap",

Van een lange wakende droom,

Ze zal ons herboren maken,

Het zal ons weer tot leven brengen.

Mijn voorouders waren goede patriotten

Maar waren geen sansculottes

Want, geen belediging voor Robespierre,

En anderen hierboven achter,

Ass-naked regeren

Is geen octrooi van deugd.

Als Frankrijk werd bedreigd,

Net als zij zou ik te voet sterven,

Misschien op dezelfde plek

Iemand zal tegen me zeggen: "Het is oké!"

Maar verbrand een stuk van mijn veld,

Dan zou ik naar Chouan gaan.

Het was al oud, de Verlichting,

Toen hij besloot de ideeën na te leven,

De dreigementen van een Brumaire-feest negeren

Wie zou het gras van jonge vrijheid eten,

Ze had goede bedoelingen,

De revolutie.

In haar rechtvaardige opstand en haar mooie onschuld,

Ze liet ineens iedereen bestaan.

Menselijk zonder iets te danken te hebben aan kans op geboorte,

Ze maakte ons gelijk in broederschap.

Ze had goede bedoelingen,

De revolutie,

De revolutie.

Mijn voorouders waren goede patriotten

Maar waren geen sansculottes

Want, met alle respect voor Robespierre,

En anderen hierboven,

Ass-naked regeren

Is geen octrooi van deugd.

Als het vaderland in gevaar is,

Ik zweer dat ik me zal committeren.

Ik ga naar de Moulin de Valmy,

Bij de brug van Arcole, bij Rivoli,

Maar laten we een haar van mij aanraken,

En ik zal een Vendée worden.

Om de rechten van de mens te verkondigen,

Ik zal me inschrijven voor de Jacobijnen

Maar aangezien ik geloof in de rechten van mannen,

Ik ga naar de Girondijnen.

Waarom deed ze zo snel, afhankelijk van de omstandigheden,

De meeste lessen van Voltaire vergeten,

Verdachte verdachten, predikte onverdraagzaamheid,

Germinal in een koude Vendémiaire veranderd?

Ze had goede bedoelingen,

De revolutie.

Ze had goede bedoelingen,

De revolutie.

Op een dag, vrijheid,

Dat meisje met de arm omhoog,

Mooi als een zomerse lucht,

Zal ons weer tot leven brengen.

Op een dag, de mensheid,

Van een woord "Broederschap",

Van een lange wakende droom,

Ze zal ons herboren maken,

Het zal ons weer tot leven brengen.