Rouge - Michel Sardou

Rouge comme un soleil couchant de Méditerranée

Rouge comme le vin de Bordeaux dans ma tête étoilée

Rouge comme le sang de Rimbaud coulant sur un cahier

Rouge comme la mer qui recouvre le désert de Judée.

Rouge comme les joues d’un enfant quand il a trop joué

Rouge comme la pomme qui te donne le parfum du péché

Rouge comme le feu du volcan qui va se réveiller

Rouge comme cette étoile au cœur de ce dormeur couché.

Comme un oiseau tué par un chasseur tragique

Comme un acteur blessé par les cris du public

Comme un violon brisé qui rejoue l’Héroïque

Comme la vision glacée du dernier Titanic.

Rouge comme le feu des Tziganes quand les violons s’affolent

Rouge comme un phare de signal quand un avion s’envole

Rouge comme les lèvres d’une femme quand l’amour la rend folle

Rouge comme le front du menteur qui trahit’sur parole.

Comme un oiseau tué par un chasseur tragique

Comme un acteur blessé par les cris du public

Comme un violon brisé qui rejoue l’Héroïque

Comme la vision glacée du dernier Titanic

Comme le silence qui suit les paroles en musique

Comme une symphonie quand elle est Pathétique.

Rouge comme la colère d’un homme quand il voit’s’en aller

Rouge, tout ce qu’il a construit, tout ce qu’il a aimé

Rouge comme le manteau du Christ que les soldats ont joué

Rouge comme la couleur du ciel quand il va s'écrouler.

Comme un oiseau tué par un chasseur tragique

Comme un acteur blessé par les cris du public

Comme un violon brisé qui rejoue l’Héroïque

Comme la vision glacée du dernier Titanic

Comme le silence qui suit les paroles en musique

Comme une symphonie quand elle est Pathétique.

Rood als een mediterrane ondergaande zon

Rood als Bordeaux-wijn in mijn sterrenhemel

Rood als Rimbauds bloed dat over een notitieboekje loopt

Rood als de zee die de Judese woestijn bedekt.

Rood als de wangen van een kind als hij te veel heeft gespeeld

Rood als de appel die je de geur van zonde geeft

Rood als het vuur van de vulkaan die zal ontwaken

Rood als die ster in het hart van deze liggende slaper.

Als een vogel gedood door een tragische jager

Als een acteur gekwetst door de kreten van het publiek

Als een kapotte viool die de Heroic opnieuw speelt

Zoals het bevroren visioen van de laatste Titanic.

Rood als het vuur van de zigeuners als de violen gek worden

Rood als een signaalbaken wanneer een vliegtuig opstijgt

Rood als de lippen van een vrouw als liefde haar gek maakt

Rood als het voorhoofd van de leugenaar die zijn woord verraadt.

Als een vogel gedood door een tragische jager

Als een acteur gekwetst door de kreten van het publiek

Als een kapotte viool die de Heroic opnieuw speelt

Zoals het bevroren visioen van de laatste Titanic

Zoals de stilte die volgt op de teksten in muziek

Als een symfonie als het pathetisch is.

Rood als de woede van een man als hij het ziet verdwijnen

Rood, alles wat hij bouwde, alles waar hij van hield

Rood als de mantel van Christus die de soldaten speelden

Rood als de kleur van de lucht als hij neerstort.

Als een vogel gedood door een tragische jager

Als een acteur gekwetst door de kreten van het publiek

Als een kapotte viool die de Heroic opnieuw speelt

Zoals het bevroren visioen van de laatste Titanic

Zoals de stilte die volgt op de teksten in muziek

Als een symfonie als het pathetisch is.