Sature - Michel Sardou

Qu’on se sature

De couleurs et de pleurs

Qu’on se douche

De nos douleurs

Puis qu’on s'éponge

Qu’on se sèche avec nos bouches

Avec nos songes

Qu’on fasse craquer nos ossatures

Et sauter point par point

Nos agrafes, nos sutures

Qu’on se sature

De mots inusités

De gestes inadéquats

De nos yeux qui nettoient

Les pensées crucifiées

Par la pensée des autres

Ces désirs ordinaires

Qui parfois prennent l’air

D'être les nôtres

Par peur de démesure

Qu’on se sature

Qu'à l’infini on s’enlace

Même si c’est torture

Qu’on se satisfasse

Assidus sous toutes les coutures

Nos cris de cristal pur

Diront la solution

L’exact endroit de la rupture

Le point précis de la fusion

Où se déforment nos structures

Qu’on se sature

Comme on se noie

Et puis qu’on voie

S’il existait une ouverture

Vers de sublimes aventures

Laten we verzadigen

Van kleuren en tranen

Laten we douchen

van onze pijnen

Dan dweilen we op

Dat we onszelf afdrogen met onze mond

Met onze dromen

Laten we onze botten kraken

En punt voor punt springen

Onze nietjes, onze hechtingen

Laten we verzadigen

ongebruikelijke woorden

ongepaste gebaren

Van onze reinigende ogen

gedachten gekruisigd

Door de gedachten van anderen

Deze gewone verlangens

Die soms de lucht in gaan

Om van ons te zijn

Uit angst voor overdaad

Laten we verzadigen

Dat we tot in het oneindige omarmen

Zelfs als het een marteling is

Laten we tevreden zijn

Volhardend vanuit elke hoek

Onze kreten van puur kristal

Zal de oplossing zeggen

De exacte plaats van de pauze

Het precieze punt van fusie

Waar onze structuren vervormd zijn

Laten we verzadigen

Hoe we verdrinken

En dan zien we

Als er een opening was

Naar sublieme avonturen