Ma première femme ma femme - Michel Sardou

J’aimerais qu’un matin ou un jour

Sans revenir sur nos amours

Elle se laisse aller à son tour

Au jeu d’une amitié fragile

Ca se passera ou mal ou bien

Et dans le lieu qui lui convient

Au pire on se verra pour rien

Nous ferons un geste inutile

J’ai bien peur de l’avoir perdue

Au pire moment que j’ai connu

Celui du temps de mes débuts

Au seuil des années difficiles

Parc’que j’avais la tête ailleurs

Vouloir la gloire et le bonheur

Tout ce qui s’attache au vainqueur

Au prix d’offenses indélébiles

J’ai beau refaire

Et redéfaire ma vie

J’appelle toujours

Ma première femme

Ma femme

Peut-être bien

Qu’elle aussi s’en souvient

J’appelle toujours

Ma première femme

Ma femme

Au fond de moi je m'étais dit

Quand les enfants auront grandi

Tout se confondra dans l’oubli

Le temps nous rendra moins hostiles

Avec le passé les regrets

La plaie ne se ferme jamais

Il y a des soirs où je me hais

Mais je connais versatile

J’ai beau refaire

Et redéfaire ma vie

J’appelle toujours

Ma première femme

Ma femme

Peut-être bien

Qu’elle aussi s’en souvient

J’appelle toujours

Ma première femme

Ma femme

Ik wens een ochtend of een dag

Zonder terug te keren naar onze liefdes

Ze laat zichzelf gaan

In het spel van een fragiele vriendschap

Het zal zijn of slecht of goed

En op de plek die bij hem past

In het ergste geval zien we elkaar voor niets

We zullen een nutteloze zet doen

Ik ben bang dat ik haar kwijt ben

Op het slechtste moment dat ik ooit heb gekend

Die uit de tijd van mijn debuut

Op de drempel van moeilijke jaren

Omdat mijn hoofd ergens anders was

Wil roem en geluk

Alles wat bij de winnaar hoort

Ten koste van onuitwisbare overtredingen

Ik kan het weer doen

En mijn leven overdoen

ik bel altijd

Mijn eerste vrouw

Mijn vrouw

Kan zijn

Dat herinnert ze zich ook

ik bel altijd

Mijn eerste vrouw

Mijn vrouw

Diep van binnen dacht ik bij mezelf

Als de kinderen groot zijn

Alles zal opgaan in de vergetelheid

De tijd zal ons minder vijandig maken

Met het verleden de spijt

De wond sluit nooit

Er zijn nachten dat ik mezelf haat

Maar ik ken veelzijdig

Ik kan het weer doen

En mijn leven overdoen

ik bel altijd

Mijn eerste vrouw

Mijn vrouw

Kan zijn

Dat herinnert ze zich ook

ik bel altijd

Mijn eerste vrouw

Mijn vrouw