Les villes de solitude - Michel Sardou

Dans les villes de grande solitude

Moi, le passant bien protégé

Par deux mille ans de servitude

Et quelques clous sur la chaussée

Dans les villes de grande solitude

De nouvel an en nouveaux nés

Quand j’ai bu plus que d’habitude

Me vient la faim d’un carnassier

L’envie d'éclater une banque

De me crucifier le caissier

D’emporter tout for qui me manque

Et de disparaître en fumée

Mais dans les villes de grande solitude

Tous les héros se sont pollués

Aux cheminées du crépuscule

Et leurs torrents se sont calmés

Alors je fonce comme une bête

Sur le premier sens interdit

Aucun feu rouge ne m’arrête

Je me sens bien dans ma folie

J’ai envie de violer des femmes

De les forcer à m’admirer

Envie de boire toutes leurs larmes

Et de disparaître en fumée

Mais dans les villes de grande solitude

Quand l’alcool s’est évaporé

Je replonge dans la multitude

Qui défile au pas cadencé

J’ai peur d’avoir brisé des vitres

D’avoir réveillé les voisins

Mais je suis rassuré très vite:

C’est vrai que je ne casse rien

In steden van grote eenzaamheid

Ik, de goed beschermde voorbijganger

Door tweeduizend jaar slavernij

En wat spijkers op de stoep

In steden van grote eenzaamheid

Van oud en nieuw tot newborn

Toen ik meer dronk dan normaal

Komt tot mij de honger van een carnivoor

De drang om een ​​bank te laten barsten

Om mij de kassier te kruisigen

Om alles weg te nemen wat ik mis

En in rook verdwijnen

Maar in steden van grote eenzaamheid

Alle helden zijn vervuild

Naar de schoorstenen van de schemering

En hun torrents verdwenen

Dus ik ga als een beest

Op het eerste verboden zintuig

Geen rood licht houdt me tegen

Ik voel me goed in mijn waanzin

Ik wil vrouwen verkrachten

Om ze te dwingen mij te bewonderen

Wil je al hun tranen drinken

En in rook verdwijnen

Maar in steden van grote eenzaamheid

Als de alcohol verdampt is

Ik duik terug in de menigte

Welke parades in snelle stap

Ik ben bang dat ik ramen heb gebroken

Om de buren wakker te maken

Maar ik ben heel snel gerustgesteld:

Het is waar dat ik niets breek