Les hommes cavalent - Michel Sardou

Qu’elles ressemblent au destin

Qu’elles soient la providence

Qu’elles nous laissent un parfum

De leur adolescence

Sur l'écorce des arbres

Sur les murs des lycées

Sur les socles de marbre

Leurs prénoms sont gravés

Qu’elles atténuent le feu

De nos premières blessures

En posant sur nos yeux

Un rouge à lèvres pur

Qu’elles nous laissent en partant

Une haine de l’amour

Qu’elles effacent en souriant

Quand elles reviennent un jour

Les hommes cavalent

Après une jupe et des yeux pâles

Comme derrière un chariot d'étoiles

Avec leurs idées d’idéal

Les hommes cavalent

Auprès des jambes et des sandales

Sur des musiques sentimentales

Pour un bien qui leur fait du mal

Qu’elles soient l’horizon vrai

Les plus belles espérances

Le triangle parfait

Les douleurs de l’enfance

Après les amours fauves

Les amours débutantes

Un blue jean qui se sauve

Un adieu qui nous plante

Les hommes cavalent

Après une jupe et des yeux pâles

Comme derrière un chariot d'étoiles

Avec leurs idées d’idéal

Les hommes cavalent

Auprès des jambes et des sandales

Sur des musiques sentimentales

Pour un bien qui leur fait du mal

Les hommes cavalent

Dat ze eruitzien als het lot

Laat ze de voorzienigheid zijn

Laat ze een geur voor ons achterlaten

Uit hun tienerjaren

Op boomschors

Op de muren van de middelbare school

Op de marmeren sokkels

Hun namen zijn gegraveerd

Laat ze het vuur doven

Van onze eerste wonden

Door op onze ogen te liggen

Een pure lippenstift

Laat ze ons verlaten als ze gaan

Een haat tegen de liefde

Dat ze wissen met een glimlach

Als ze op een dag terugkomen

De mannen rijden

Na een rok en bleke ogen

Als achter een wagen van sterren

Met hun ideale ideeën

De mannen rijden

Door benen en sandalen

Over sentimentele muziek

Voor een goed dat hen pijn doet

Mogen zij de ware horizon zijn

De beste hoop

De perfecte driehoek

De pijnen van de kindertijd

Na de wilde liefdes

beginnende liefdes

Blauwe spijkerbroek weglopen

Een afscheid dat ons verlaat

De mannen rijden

Na een rok en bleke ogen

Als achter een wagen van sterren

Met hun ideale ideeën

De mannen rijden

Door benen en sandalen

Over sentimentele muziek

Voor een goed dat hen pijn doet

De mannen rijden