Les deux écoles - Michel Sardou

J’ai eu l’instituteur qui, dans les rois de France

N’a vu que des tyrans aux règnes désastreux

Et celui qui faisait du vieil Anatole France

Un suppôt de Satan parce qu’il était sans dieu

J’ai fait les deux écoles et j’ai tout oublié

La nuit des carmagnoles, la fin des Assemblées

Les dieux de l’Acropole et les saints baptisés

J'étais des deux écoles et ça n’a rien changé

Dans le Lot-et-Garonne

On bouffait du curé

On priait la Madone

Le dimanche en Vendée

Des cailloux de Provence

Aux châteaux d’Aquitaine

On chantait la Durance

On pleurait la Lorraine

Dans le Rhône et l’Essonne

On chassait les abbés

On plantait en Argonne

Des croix de Saint-André

Des sommets du Jura

Aux jardins de Touraine

On pleurait la Savoie

On chantait la Lorraine

Je veux que mes enfants s’instruisent à mon école

S’ils ressemblent à quelqu’un, autant que ce soit moi

Après ils s’en iront adorer leurs idoles

Et vivre leur destin où bon leur semblera

Cette sacrée République qui dit oui, qui dit non

Fille aînée de l’Eglise et de la Convention

Elle serait bien heureuse que ses maîtres la laissent

Libre de faire l’amour et d’aller à la messe

Ik had de leraar die, in de koningen van Frankrijk

Heeft alleen tirannen gezien met rampzalige heerschappij

En degene die de oude Anatole France maakte

Een handlanger van Satan omdat hij goddeloos was

Ik heb beide scholen gedaan en ik ben alles vergeten

De nacht van de Carmagnoles, het einde van de vergaderingen

De goden van de Akropolis en de gedoopte heiligen

Ik was van beide scholen en het veranderde niets

In Lot-et-Garonne

We aten de priester

We baden tot de Madonna

Zondag in Vendée

Kiezelstenen uit de Provence

Bij de kastelen van Aquitaine

We zongen de Durance

We huilden om Lorraine

In de Rhône en Essonne

We achtervolgden de abten

We waren aan het planten in Argonne

St. Andreaskruisen

Vanaf de toppen van de Jura

In de tuinen van Touraine

Savoye werd gerouwd

We zongen Lorraine

Ik wil dat mijn kinderen op mijn school leren

Als ze op iemand lijken, kan ik het net zo goed zijn

Dan zullen ze hun afgoden gaan aanbidden

En leef hun lot waar ze maar willen

Deze heilige Republiek die ja zegt, die nee zegt

Oudste dochter van de kerk en de conventie

Ze zou heel blij zijn als haar meesters haar toelaten

Vrij om de liefde te bedrijven en naar de mis te gaan