Les bateaux du courrier - Michel Sardou

Elle attendait le coeur serr?

Le dernier bateau du courrier

La mer n'?tait pas souvent d’huile

Entre Mol?

ne et Belle-Ile

Les cheveux nou?

s dans un foulard

Elle attendait au pied du phare

Un bruit de moteur ou de voile

Du matin jusqu’aux ?toiles

Elle attendait au fond du vent

Comme un espoir du continent

Avec les mar?

es de l’automne

C’est fou ce que le coeur frissonne

C’est fou ce qu’une femme entend

Elle attendait le coeur serr?

Le dernier bateau du courrier

La mer lui renvoyait ses peines

Dans la chanson des sir?

nes

Elle entendait au fond du temps

Comme un appel de l’oc?an

C’est pas d’hier qu’avec l’automne

Les mar?

es lassent le coeur des hommes

C’est fou ce qu’une femme entend

Ze wachtte met pijn in het hart?

Het laatste koeriersschip

De zee was niet vaak glad

Tussen Mol?

ne en Belle-Ile

Het haar wij?

zit in een sjaal

Ze wachtte aan de voet van de vuurtoren

Een motor- of zeilgeluid

Van de ochtend tot de sterren

Ze wachtte in de wind

Als een hoop van het vasteland

Met de mar?

zijn van de herfst

Het is gek hoe het hart rilt

Het is gek wat een vrouw hoort

Ze wachtte met pijn in het hart?

Het laatste koeriersschip

De zee stuurde zijn verdriet terug

In het lied van de heer?

nee

Ze hoorde in de diepten van de tijd

Als een telefoontje van de oceaan

Het is niet gisteren dat met de herfst

De mar?

vermoeid de harten van mannen

Het is gek wat een vrouw hoort