La débandade - Michel Sardou

Il y a dans l’air que l’on respire

Comme une odeur comme un malaise.

Tous les rats s’apprêtent à partir

Ne vois-tu rien de ta falaise?

Il y a dans les studios-délires

Comme un vieux son de Carmagnole

Sœur Anne, si tu n’vois rien venir

Ou tu es sourde, ou tu es folle

Il y a dans les années qui viennent

Comme un retour au vent d’histoire

Un vieux partisan dans la plaine

Croissant de lune et drapeau noir

Le vent ne sait plus où il souffle

Ça tourbillonne ça rend colère

Le cul posé entre deux gouffres

Beaucoup plus profonds que la mer

Rigolez pas, mes camarades

La débandade, C'est pour demain

Rigolez, pas mes camarades

La débandade, C'est pour demain

J’ai des voyages en cavalcades

Billet d’avion, chemin de fer

Je sens monter des barricades

Comme des cailloux dans mes artères

Je tourne en rond dans ma caverne

Moitié furieux, moitié soumis

Avec en prime à ma lanterne

Une tristesse indéfinie

Rigolez, pas mes camarades

La débandade, C'est pour demain

Rigolez, pas mes camarades

La débandade, C'est pour demain

A la fin des journées qui passent

Quand on est seul, quand ça va mieux

Lorsqu’on remet nos rêves en place

Qu’on s’imagine vingt ans plus vieux

Quels sont les hommes qui pourront dire

:"On a fait ce qu’on a voulu."?

Sœur Anne, si tu n’vois rien venir

C’est plus la peine: on est foutus

Rigolez, pas mes camarades

La débandade, C'est pour demain

Er zit in de lucht die we inademen

Als een geur als ongemak.

Alle ratten maken zich klaar om te vertrekken

Zie je je klif niet?

Er zijn in de studio's - wanen

Als een oud Carmagnole-geluid

Zuster Anne, als je het niet ziet aankomen

Of je bent doof of je bent gek

Er zijn de komende jaren

Als een terugkeer naar de wind van de geschiedenis

Een oude partizaan op de vlakte

Halve maan en zwarte vlag

De wind weet niet waar hij waait

Het wervelt het maakt je boos

De kont die tussen twee kloven ligt

Veel dieper dan de zee

Lach niet, mijn kameraden

De stormloop, het is voor morgen

Lach, niet mijn kameraden

De stormloop, het is voor morgen

ik heb ritten

Vliegticket, trein

Ik voel barricades opkomen

Als kiezels in mijn aderen

Ik cirkel in mijn grot

Half woedend, half onderdanig

Met een bonus voor mijn lantaarn

Een eindeloos verdriet

Lach, niet mijn kameraden

De stormloop, het is voor morgen

Lach, niet mijn kameraden

De stormloop, het is voor morgen

Aan het einde van de voorbijgaande dagen

Wanneer we alleen zijn, wanneer het beter is

Wanneer we onze dromen weer op hun plaats zetten

Stel je twintig jaar ouder voor

Wat zijn de mannen die zullen kunnen zeggen?

:"We hebben gedaan wat we wilden."?

Zuster Anne, als je het niet ziet aankomen

Het is het niet meer waard: we zijn genaaid

Lach, niet mijn kameraden

De stormloop, het is voor morgen