Sacrum - Mezo, TABB, Kasia Wilk

Niesie tam, gdzie ptak…

Nienajwyższe widzę gwiazdy, a szczęście dają, bo jesteś tam…

Niesie tam, gdzie ja…

Do ostatniej przystani dobiłam, wysiadam, zostaję…

Niesie mnie, gdzie ciebie, odnalazłam cię, odnalazłeś mnie…

Wielkomiejski szum, natłok wrażeń, szukam znaku, który się okaże drogowskazem

Tym razem nie sięgam do książek, gazet, mam przeczucie: muszę uciec w uczucie

Uciec światu, w którym wszystko jest jasne, a ludzie cierpią przez swoje

aspiracje

Jedyne takie święte miejsce, gdzie rozum przegrywa z duszą i sercem

A cały ten tercet wypowiada twoje imię, poddałem się temu, jestem sam sobie

winien

To minie minie tak szybko, tak łatwo, bo jesteś mą wiarą, nadzieją, zagadką

Której nie umiem objąć rozumem, dlatego mam do niej taki szacunek

Może zwyczajnie brak mi taktu, ale…

Wierzę w Ciebie, moje sacrum…

Chcę do jednego miejsca na ziemi, gdzie problemy przestają mieć znaczenie

Do objęć, które akceptują me słabości, do nich pragnę, tylko do mej miłości

Jest na ziemi jedno moje małe miejsce, gdzie poza biciem serca nie liczy się

nic więcej

Uciekam tam z moją całą miłością, wierzę w ciebie, wierzę w moje sacrum…

Sacrum bez kontaktu z otoczeniem, oka mgnienie i mogę się przenieść w inny

wymiar pozbawiony pancerza

W który codzienność bezwzględnie uderza

To blogostan, Panie, pobłogosław chwile, gdy każdy problem to błahostka

Uciekam w moje świętości, objęcia tych, którzy akceptują moje słabości

Rodzina, o której zawsze marzyłem, dom który był zawsze azylem, miłość,

to najpiękniejsze sacrum

Więc nie traktuj jej jak kontraktu, który zrywasz, gdy dzień masz gorszy

Kiedy zyski chwilowo są mniejsze niż koszty, sacrum je zmieni, lekki podmuch

wiatru, to źródło

Którego nikt nie może zatruć

Chcę do jednego miejsca na ziemi, gdzie problemy przestają mieć znaczenie

Do objęć, które akceptują me słabości, do nich pragnę, tylko do mej miłości

Jest na ziemi jedno moje małe miejsce, gdzie poza biciem serca nie liczy się

nic więcej

Uciekam tam z moją całą miłością, wierzę w ciebie, wierzę w moje sacrum…

Niesie tam, gdzie ptak…

Nienajwyższe widzę gwiazdy, a szczęście dają, bo jesteś tam…

Niesie tam, gdzie ja…

Do ostatniej przystani dobiłam, wysiadam, zostaję…

Niesie mnie, gdzie ciebie, odnalazłam cię, odnalazłeś mnie…

Chcę do jednego miejsca na ziemi, gdzie problemy przestają mieć znaczenie

Do objęć, które akceptują me słabości, do nich pragnę, tylko do mej miłości

Jest na ziemi jedno moje małe miejsce, gdzie poza biciem serca nie liczy się

nic więcej

Uciekam tam z moją całą miłością, wierzę w ciebie, wierzę w moje sacrum…

Het draagt ​​waar de vogel ...

Ik zie sterren die niet de hoogste zijn, en ze geven geluk omdat jij er bent...

Het draagt ​​waar ik...

Ik bereikte de laatste jachthaven, stapte uit, bleef ...

Het draagt ​​me waar je bent, ik vond je, je vond me ...

Het lawaai van de grote stad, de drukte van indrukken, ik zoek een bord dat een wegwijzer zal blijken te zijn

Deze keer verwijs ik niet naar boeken of kranten, ik heb een gevoel: ik moet ontsnappen in gevoel

Ontsnap aan een wereld waar alles duidelijk is en mensen lijden vanwege hun eigen problemen

aspiraties

De enige zo'n heilige plaats waar de geest verliest van de ziel en het hart

En dit hele trio zegt je naam, ik heb het opgegeven, ik sta er alleen voor

zou moeten

Het zal zo snel voorbij gaan, zo gemakkelijk omdat jij mijn geloof, hoop, mysterie bent

Wat ik niet kan begrijpen, daarom heb ik zoveel respect voor haar

Misschien heb ik gewoon gebrek aan tact, maar...

Ik geloof in jou, mijn heilige...

Ik wil een plek op aarde waar problemen er niet meer toe doen

Voor omhelzingen die mijn zwakheden accepteren, ik wil ze, alleen voor mijn liefde

Er is één kleine plaats op aarde waar het, afgezien van de hartslag, niet telt

niets meer

Ik ren weg met al mijn liefde, ik geloof in jou, ik geloof in mijn heilige ...

Heiligbeen zonder contact met de omgeving, een oogwenk en ik kan verhuizen naar een ander

een dimensie zonder pantser

Waarin het dagelijks leven meedogenloos toeslaat

Dit is een blogpost, Heer, zegen de tijden waarin elk probleem een ​​trivialiteit is

Ik ren weg in mijn heiligheid, omhelzing van degenen die mijn zwakheden accepteren

Het gezin waar ik altijd van heb gedroomd, het huis dat altijd een toevluchtsoord was, liefde,

het is de mooiste heilige

Dus behandel haar niet als een contract dat je verbreekt als je dag slecht is

Wanneer de winst tijdelijk lager is dan de kosten, zal het heilige ze veranderen, een lichte explosie

wind is de bron

die niemand kan vergiftigen

Ik wil een plek op aarde waar problemen er niet meer toe doen

Voor omhelzingen die mijn zwakheden accepteren, ik wil ze, alleen voor mijn liefde

Er is één kleine plaats op aarde waar het, afgezien van de hartslag, niet telt

niets meer

Ik ren weg met al mijn liefde, ik geloof in jou, ik geloof in mijn heilige ...

Het draagt ​​waar de vogel ...

Ik zie sterren die niet de hoogste zijn, en ze geven geluk omdat jij er bent...

Het draagt ​​waar ik...

Ik bereikte de laatste jachthaven, stapte uit, bleef ...

Het draagt ​​me waar je bent, ik vond je, je vond me ...

Ik wil een plek op aarde waar problemen er niet meer toe doen

Voor omhelzingen die mijn zwakheden accepteren, ik wil ze, alleen voor mijn liefde

Er is één kleine plaats op aarde waar het, afgezien van de hartslag, niet telt

niets meer

Ik ren weg met al mijn liefde, ik geloof in jou, ik geloof in mijn heilige ...