Timothy Hay - mewithoutYou

on a cold December, just before dawn

as the sun said Hello!

to the sky

the Mantis prayed while the Lamellicorn

tunneled and rolled in a threadbare tie

while the Holland Lops in the Karakung Glades

indignantly thump their feet and hop away

when they cut their noses on the sharp-tipped blades

(which the grass doesn’t mind in the least)

and there’s a heat-pat waiting in the chicken-wire hutch

where the does from the Netherlands stay

[but that dry alfalfa don’t taste like much

and we’re tired of the Timothy hay]

I touched her back, she was lying facedown

as the dew turned to frost around her eyes,

me and Sister Margaret on the Pentagon lawn

arrested, our wrists in a plastic tie

while the rats by the tracks on these winter days

seeking shelter from the cold make a nest

from the tracts of our various ways

they can save their immortal souls

[oh, no… Timothy hay?

please, no more Timothy hay!]

on a cold December, just after dusk

as the sun bids its cordial goodbyes,

we’ll be split to pieces like an apple seed husk

to reveal the tree that’s been hidden inside

which sapling called in a tattered sarong

as the seeds from the Shepherd’s Purse fell,

broke the news to Mom,

we found a better Mom we call 'God,'

which she took quite well

singing, what a beautiful God there must be!

op een koude december, net voor zonsopgang

zoals de zon zei Hallo!

naar de lucht

de bidsprinkhaan bad terwijl de Lamellicorn

getunneld en opgerold in een draadbare stropdas

terwijl de Holland Lops in de Karakung Glades

stampen verontwaardigd met hun voeten en springen weg

wanneer ze hun neus snijden aan de scherpe messen

(wat het gras allerminst erg vindt)

en er wacht een warmtepat in het kippengaashok

waar blijven de doet uit Nederland

[maar die droge luzerne smaakt niet zo lekker

en we zijn het hooi van Timothy beu]

Ik raakte haar rug aan, ze lag op haar buik

terwijl de dauw om haar ogen in ijs veranderde,

ik en zuster Margaret op het gazon van het Pentagon

gearresteerd, onze polsen in een plastic stropdas

terwijl de ratten bij de sporen op deze winterdagen

beschutting zoeken tegen de kou nest maken

uit de traktaten van onze verschillende manieren

ze kunnen hun onsterfelijke ziel redden

[oh, nee... Timothy hooi?

alsjeblieft, geen Timothy hooi meer!]

op een koude december, net na zonsondergang

terwijl de zon haar hartelijk vaarwel zegt,

we worden in stukken gesplitst zoals een appelzaadschil

om de boom te onthullen die erin is verborgen

welk jong boompje riep in een gescheurde sarong

toen de zaden uit de herderstas vielen,

brak het nieuws aan mama,

we hebben een betere moeder gevonden die we 'God' noemen,

die ze heel goed opnam

zingen, wat een mooie God moet er zijn!