Fox's Dream of the Log Flume - mewithoutYou

Provisionally eyed, practically alive, mistook sign for signified,

And so sins have often tried to run him off a cliff like Gadarene swine

Inside my wardrobe seem anchor bent,

Wondering whether we were someone better then…

Or maybe just better able to pretend,

And what better means to our inevitable end?

You know, I don’t know if I know, though some with certainty insist,

No certainty exists!

Well I’m certain enough of this;

in the past fourteen years there’s only

One girl I’ve kissed!

And the blistering heat of the Asbury peer we sat, quiet as monks on the

Ferris wheel.

You’re looking down at the water, down at the sea, I asked her «did that

Ever occur in fantasy?

where you pushed little kids from the tops of the

Ride?"Then she shook her head «no,"I said «Oh, neither do I."And with my Grandma’s ring, I went down on one knee.

And the subsequent catastrophe has since haunted me like a fiberglass ghost

I sent part of me (Like a fibreglass ghost to ask of my inconveniently

Selective memory)

Forgetfully you, mercifully withdrew, all the bearing

Points we thought we knew, days run, days set clock, our calm is shot.

We sailed waywardly on, singing our midnight archer songs until well past

Dawn.

It’s still dark on the deck of our boat, haphazardly blown, broken

Bows, our aimless arrow words don’t mean a thing

Tonight I think it’s pretty obvious that there’s no God.

And there’s

Definitely a God!

I dreamt on the rocks at the asbury dune that you jumped from the top of The log flume

And they gather like wolves on the boardwalk below

They’re howling for answers

No wolf can know I charged at the waves with a glass in my hand

I was tossed like a ball at the bottle stand

And I landed besides your remains on the stone where your cold finger

Wrapped round my ankle bone

Maybe ten feet away was a star, Thousands of times the size of our sun

Exploding like party balloons that we throw darts at Slept until our chest was full of yarn we Spun from Shetland wool.

Socks from where the Dorset grows, sheared and

Scoured hours before the rooster crows.

The price of German silver fell,

Threw this huge tailors down the superstition well.

Voorlopige ogen, praktisch levend, verwarde teken voor betekende,

En dus hebben zonden vaak geprobeerd hem van een klif te jagen, zoals het Gadarene-varken

In mijn kledingkast lijken anker gebogen,

Vraag je je af of we toen iemand beter waren...

Of misschien gewoon beter in staat om te doen alsof,

En wat is een betere manier om ons onvermijdelijke doel te bereiken?

Weet je, ik weet niet of ik het weet, hoewel sommigen met zekerheid aandringen,

Er is geen zekerheid!

Nou, ik ben hier zeker genoeg van;

in de afgelopen veertien jaar is er alleen

Een meisje dat ik heb gekust!

En in de zinderende hitte van de Asbury-peer zaten we, stil als monniken op de

Reuzenrad.

Je kijkt naar het water, naar de zee, ik vroeg haar "deed dat?"

Ooit in fantasie voorgekomen?

waar je kleine kinderen van de toppen van de

Rijden?" Toen schudde ze haar hoofd "nee", ik zei: "O, ik ook niet." En met de ring van mijn oma ging ik op één knie.

En de daaropvolgende catastrofe achtervolgt me sindsdien als een spook van glasvezel

Ik stuurde een deel van mij (zoals een geest van glasvezel om te vragen aan mijn ongemakkelijke

Selectief geheugen)

Vergeten heb je, genadig, alle peiling teruggetrokken

Punten waarvan we dachten dat we ze wisten, dagen lopen, dagen zetten de klok, onze rust is geschoten.

We zeilden eigenzinnig verder en zongen onze nachtelijke boogschutterliederen tot ver voorbij

Ochtendgloren.

Het is nog donker op het dek van onze boot, lukraak opgeblazen, kapot

Bogen, onze doelloze pijlwoorden betekenen niets

Vanavond denk ik dat het vrij duidelijk is dat er geen God is.

En er is

Absoluut een God!

Ik droomde op de rotsen bij de Asbury Dune die je vanaf de top van de Log Flume sprong

En ze verzamelen zich als wolven op de promenade beneden

Ze huilen om antwoorden

Geen enkele wolf kan weten dat ik op de golven laad met een glas in mijn hand

Ik werd als een bal naar de flessenrek gegooid

En ik landde naast je overblijfselen op de steen waar je koude vinger

Gewikkeld om mijn enkelbeen

Misschien was drie meter verderop een ster, duizenden keren zo groot als onze zon

Ontploffend als feestballonnen waar we darts naar gooien Sliep tot onze borst vol was met garen dat we gesponnen van Shetlandwol.

Sokken van waaruit de Dorset groeit, geschoren en

Uren geschuurd voordat de haan kraait.

De prijs van Duits zilver daalde,

Gooide deze enorme kleermakers het bijgeloof goed weg.