Red Cow - mewithoutYou

Before the Red Sea flood beneath a cornhusk dawn

We bid the Elkhorn run to a locomotive psalm

Until the pale horse comes along a rail withdrawn

Clanging loudward on, clanging loudward on

We bid the Elkhorn run until the red cow comes

I was a steadfast son, with thoughts and hooves divided

And on the arid ground of thirsty Zion’s hill

Cold waters tumbled down where the staff of Moses fell

What Pharaoh spell, what picture holds us now?

Behold the snake of brass, the wind was blowing backwards

Behold a golden calf, blighted leaves of Law

O for the land we knew before the frogs withdrew

In the fragrant pomegranate blooms where the tender locust flew

Behind the milk-white tombs, behind the milk-tank cars

We passed the North Platte yard on silver tracks unguarded

Out past the sambar herds, out to the outcast birds

In the rust of open wagons, Lo!

the Blessed Virgin’s likeness

We watched the green figs fall from the Nebraska sky

How much were even passive things responsive to our watchful eye!

And let there be no doubt: so many figs and pictures hold us

In the wells of livestock vans with shells and garden sands

Iron mixed with oxygen as per the laws of chemistry and chance

A shape was roughly human, it was only roughly human

Apparition eyes apparition eyes Knock Apparition Knock eyes apparition eyes

Was he a violent man?

Well, he had his genocidal moments…

Or penned by fiction’s hand?

To whom could that phrase not apply?

How much are even lifeless sounds responsive to our listening ear!

What Pharoah now, what Paroah now, or Jew or picture holds us here?

Voordat de Rode Zee overstroomt onder een cornhusk-dageraad

We laten de Elkhorn rennen naar een locomotiefpsalm

Totdat het bleke paard langs een reling komt

Luid rinkelend op, luid rinkelend op

We bieden de Elkhorn aan totdat de rode koe komt

Ik was een standvastige zoon, met verdeelde gedachten en hoeven

En op de dorre grond van de dorstige Sions heuvel

Koud water tuimelde naar beneden waar de staf van Mozes viel

Welke farao-spreuk, welk beeld houdt ons nu vast?

Zie de koperen slang, de wind blies achteruit

Zie een gouden kalf, verdorde bladeren van de wet

O voor het land dat we kenden voordat de kikkers zich terugtrokken

In de geurige granaatappelbloesems waar de sprinkhaan vloog

Achter de melkwitte graven, achter de melktankwagens

We passeerden de North Platte-werf op onbewaakte zilveren sporen

Ver voorbij de sambar-kuddes, naar de uitgestoten vogels

In de roest van open wagens, Lo!

de gelijkenis van de Heilige Maagd

We zagen de groene vijgen uit de lucht van Nebraska vallen

Hoezeer reageerden zelfs passieve dingen op ons waakzame oog!

En laat er geen twijfel over bestaan: zoveel vijgen en foto's houden ons vast

In de putten van veewagens met schelpen en tuinzand

IJzer gemengd met zuurstof volgens de wetten van scheikunde en toeval

Een vorm was ruwweg menselijk, het was slechts ruwweg menselijk

Verschijning ogen verschijning ogen Klop Verschijning Klop ogen verschijning ogen

Was hij een gewelddadige man?

Nou, hij had zijn genocidale momenten...

Of geschreven door de hand van fictie?

Op wie zou die zin niet van toepassing kunnen zijn?

Hoeveel reageren zelfs levenloze geluiden op ons luisterend oor!

Welke Farao nu, welke Paroah nu, of Jood of foto houdt ons hier vast?